Мікалай Іванавіч Кулябка-Карэцкі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
дапаўненне
Радок 3:
'''Мікалай Іванавіч Кулябка-Карэцкі''' ({{ДН|24|06|1855}}, в. [[Уношава]], [[Клінцоўскі раён]], [[Бранская вобласць]] – {{ДС|21|12|1924}}) – грамадскі дзеяч, публіцыст. У дзяцінстве страціў зрок, вучыўся самастойна. Набыў вядомасць як адвакат, абаронца абяздольных. У [[1882]] г. за выкарыстанне суда ў палітычных мэтах пазбаўлены права адвакацкай дзейнасці і высланы ў [[Гомель]] пад нагляд паліцыі. У [[1887]] – [[1905]] гг. у эміграцыі. Дапамог групе «Вызваленне працы» апублікаваць зборнік «Сацыял-дэмакрат» ([[1888]] г.). У 1910-я г. жыў у Гомелі. Член Гомельскага музычна-драматычнага таварыства, супрацоўнік газеты «Гомельский вестник» ([[1909]] г.). Змяшчаў свае творы ў мінскім літаратурным альманаху «Туманы» ([[1909]] г.). Выдаваў і рэдагаваў газеты «[[Гомельские отклики]]», «[[Отклики]]» ([[1912]], [[1914]] – [[1915]] гг.), дзе змяшчаў крытычныя артыкулы, сатырычныя паэмы і вершы, скіраваныя супраць урадавай палітыкі і дзейнасці мясцовай адміністрацыі, за што неаднаразова прыцягваўся да суда. Пасля [[1917]] г. чытаў лекцыі па гісторыі рэвалюцыйнага руху, друкаваў мемуарныя нататкі.
 
==Літаратура==
[http://www.gp.by/category/news/lenta-vremeni/news35927.html Лебедзева В. Гомельскі паплечнік Пляханава. // Гомельская праўда. - 2014. - 6 лістапада.]
{{DEFAULTSORT:Мікалай Іванавіч Кулябка-Карэцкі}}