Тадэвуш Касцюшка: Розніца паміж версіямі

Пасля бітвы кароль польскі і вялікі князь літоўскі Станіслаў Аўгуст Панятоўскі павысіў Тадэвуша Касцюшку да звання [[генерал-лейтэнант]]а і ўзнагародзіў яго [[Ордэн Белага арла, Польшча|ордэнам Белага арла]]<ref name="Атрэбскі1994">[[#Атрэбскі|Атрэбскі, 1994]], ст. 39.</ref>. Навіны пра перамогу Касцюшкі распаўсюджваліся ў [[Еўропа|Еўропе]], і 26 жніўня ён атрымаў [[Спіс людзей, якія атрымалі ганаровае грамадзянства Францыі падчас Французскай рэвалюцыі|ганаровае грамадзянства Францыі]] ад [[Заканадаўчы сход Францыі|заканадаўчага сходу]] [[Вялікая французская рэвалюцыя|рэвалюцыйнай Францыі]]. У той час, як Касцюшка лічыў зыход вайны ўсё яшчэ невырашаным, кароль прасіў аб спыненні баёў<ref name="Хербст433"/><ref>[[#Старазінскі2011|Старазінскі, 2011]], ст. 231.</ref>. 24 ліпеня 1792 года, да таго, як Касцюшка атрымаў сваё званне генерал-лейтэнанта, кароль шакаваў армію, абвясціўшы аб далучэнні да [[Таргавіцкая канфедэрацыя|Таргавіцкай канфедэрацыі]] і прыказезагадзе польска-літоўскаму войску спыніць баявыя дзеянні супраць Расіі. Касцюшка вырашыў пайсці супраць караля, як гэта зрабіла [[Барская канфедэрацыя]] за два дзесяцігоддзі да гэтага, у [[1771]] годзе, але князь Юзаф Панятоўскі адгаварыў яго ад гэтага кроку. 30 жніўня Касцюшка пакінуў сваю пасаду ў арміі і на кароткі час вярнуўся ў Варшаву, дзе атрымаў павышэнне і зарплату, але адмовіўся ад запрашэння караля застацца ў войску. Прыкладна ў той жа час ён таксама захварэў на [[жаўтуха|жаўтуху]]й<ref name="Хербст433"/>.