Слуцкае княства: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Асноўныя падзеі: новая информация про Слуцких князей |
|||
Радок 62:
== Асноўныя падзеі ==
Узнікла ў [[1395]], калі [[спіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Вітаўт]] перадаў князю кіеўскаму [[Уладзімір Альгердавіч|Уладзіміру Альгердавічу]] [[Слуцк]] і [[Капыль]] з навакольнымі землямі ў якасці ўдзельнага княства. Яго нашчадкі, князі [[Алелькавічы|Алелькавічы (Слуцкія)]] валодалі княствам да [[1612]].
Радок 68:
У [[1507]] увайшло ў склад [[Наваградскі павет|Наваградскага павета]], але адначасна захоўвала ў адміністрацыйнай, судовай і ваеннай структурах свае асобныя ўстановы, якія падпарадкоўваліся князю слуцкаму.
У [[1582]] тры сыны [[Юрый Алелькавіч, 1531—1578|Юрыя Алелькавіча]] падзялілі паміж сабой горад і княства на 3 часткі (са сваёй адміністрацыяй у кожнай). Князямі слуцкімі ў гэты час былі [[Юрый Алелькавіч, 1559—1586|Юрый]] ([[1578]]—[[1586]]), [[Ян Сямён Алелькавіч|Ян Сямён]] ([[1578]]—[[1592]]) і [[Аляксандр Алелькавіч|Аляксандр]] ([[1578]]—[[1591]]); два апошнія не пакінулі нашчадкаў. Частку Юрыя атрымала яго дачка [[Соф'я Слуцкая|Соф'я]] ([[1586]]—[[1612]]). Па смерці Аляксандра ягоную частку атрымаў брат Ян Сямён, па смерці якога ўсё княства зноў
Па смерці князёўны Случчына перайшла да яе мужа [[Януш Радзівіл, 1579—1620|Януша Радзівіла]] і заставалася ў родзе [[Радзівілы|Радзівілаў]], з перапынкам у [[1695]]—[[1744]], калі знаходзілася ў жаночых нашчадкаў Радзівілаў слуцка-біржанскай лініі. У [[1744]] княства вярнулася да Радзівілаў нясвіскай лініі.
| |||