Гусарыя: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
дапаўненне |
||
Радок 35:
=== Паходжанне назвы ===
Паводле адной з версій у [[10 стагоддзе|X]] стагоддзі ў [[Візантыйская імперыя|візантыйскіх]] ваенных статутах упамінаецца лёгкая конніца, якая называлася ''chosariori'' ці ''chonsariori''. У ёй служылі балканскія найміты, часцей за ўсё [[Сербія|сербы]], асноўнымі абавязкамі якіх былі разведка і дыверсійныя набегі. У сваю чаргу, візантыйскі тэрмін мог утварыцца ад [[Лацінская мова|лацінскага]] ''cursores'' — так называлася лёгкая конніца ў часі заняпаду [[Рымская імперыя|Рымскай імперыі]]. У сербскай мове грэчаскае ''
Паводле іншай версіі ў [[1458]] годзе венгерскі кароль [[Мацьяш Корвін]] загадаў для мэтаў эфектыўнай абароны ад турак сабраць
=== Станаўленне ===
Найбольш верагодна, што на экіпіроўку і выгляд крылатых гусар аказалі ўплыў турэцкая кавалерыя і, асабліва, {{нп3|Дэлі, войска|«''дэлі''»|tr|Deliler}} (літаральна — «вар'яты»). Так зваліся ваяры конных атрадаў, якія ішлі ў авангардзе турэцкай арміі. Яны звычайна набіраліся з балканскіх народаў ([[Паўднёвыя славяне|паўднёвых славян]], [[Албанія|албанцаў]] і г. д.), падуладных [[Асманская імперыя|Асманскай імперыі]]. ''Дэлі'' адрозніваліся «вар'яцкай» адвагай, замест даспехаў яны насілі шкуры дзікіх звяроў і ўпрыгожвалі сябе крыламі драпежных птушак. Па прыкладу ''дэлі'', крылы на шчытах і галаўных уборах сталі насіць венгерскія гусары.
[[Файл:Hungarian-style shield 1.jpg|міні|злева|130пкс|<small>[[Ерыхонка]] і венгерскі шчыт, падобны тып выкарыстоўваўся ў [[Вялікае Княства Літоўскае|ВКЛ]] і [[Польскае Каралеўства (1385—1569)|Польшчы]] ў [[16 стагодзьдзе|XVI ст.]]</small>]]
Першапачаткова гусары былі лёгкай кавалерыяй і не насілі даспехаў. Адзенне складалася з венгерскага [[кафтан]]а са шнурамі-пятліцамі на грудзях (пазнейшы [[даламан]]), на які накідваўся футравы плашч-мантыя. Часам гэты плашч замяняла ваўчыная, мядзведжая або леапардавыя шкура. На галаве гусары насілі своеасаблівыя [[Лямец|лямцавыя]] ці футравыя шапкі, упрыгожаныя пёрамі, венгерскія шапкі-«магеркі» ці металічны [[Шышак|шлем-шышак]]. Абуткам служылі нізкія жоўтыя боты. Гусары мелі шчыт складанай формы ([[тарча, даспехі|тарча]]), да якога маглі прыбівацца, на ўзор турэцкіх ''дэлі'', дэкаратыўныя крылы, вырабленыя з пер'я дзікіх птушак. Гусары былі ўзброеныя доўгім кап'ём-пікай (звалася таксама «дрэвам»), шабляй, звычайна мелі лук<ref name="Vasiliew" />.▼
▲Першапачаткова гусары былі лёгкай кавалерыяй і не насілі даспехаў. Адзенне складалася з венгерскага [[кафтан]]а са шнурамі-пятліцамі на грудзях (пазнейшы [[даламан]]), на які накідваўся футравы плашч-мантыя. Часам гэты плашч замяняла ваўчыная, мядзведжая або леапардавыя шкура. На галаве гусары насілі своеасаблівыя [[Лямец|лямцавыя]] ці футравыя шапкі, упрыгожаныя пёрамі, венгерскія шапкі-«магеркі» ці металічны [[Шышак|шлем-шышак]]. Абуткам служылі нізкія жоўтыя боты. Гусары мелі шчыт складанай формы ([[тарча, даспехі|тарча]]), да якога маглі прыбівацца, на ўзор турэцкіх ''дэлі'', дэкаратыўныя крылы, вырабленыя з пер'
Першымі польскімі гусарамі былі сербы<ref name=NS-3-6 />. У [[1500]] годзе некалькі шляхетных сербаў са сваімі невялікімі атрадамі паступілі на службу караля [[Польскае Каралеўства, 1385—1569|польскага]] і вялікага князя літоўскага [[Аляксандр Ягелончык|Аляксандра]]. Неўзабаве ў гэтыя падраздзяленні пачалі набіраць венграў, палякаў і літвінаў. У снежні [[1501]] года былі сфарміраваны першыя рэгулярныя роты гусарыі ''hussarorum alias raczev''<ref name=NS-3-6 />.
Сербскія гусары былі лёгкай конніцай, не мелі даспехаў і ў якасці ахоўнага рыштунку выкарыстоўвалі толькі невялікі шчыт, часам кальчугу і шышакі<ref>''Сікора Р.'' З історії польських крилатих гусарів. — Київ: Дух і літера, 2012. C. 9.{{ref-uk}}</ref>, а ўзброеныя былі толькі лёгкай пікай<ref name=NS-3-6 />. Польскія ж гусары, ужо з сярэдзіны XVI стагоддзя імкнуліся да заходняй традыцыі, мелі розную зброю і ахвотна выкарыстоўвалі лёгкі ахоўны рыштунак — панцыр, кальчугу, нагруднік і іншыя разнавіднасці даспехаў. У 1577 годзе, абраны годам раней князем літоўскім і каралём польскім [[Стэфан Баторый]] зрабіў стандартызацыю ўзбраення і рыштунку гусара — нашэнне шчыта было скасавана, замест гэтага гусары сталі насіць металічны нагруднік. З другой паловы XVI стагоддзя гусары сталі цяжкай конніцай, якая мае абавязковы набор ўзбраення, рыштунку і атрыбутыкі.
Палякі часцей выкарыстоўвалі слова ''ussar'', чым ''hussar''. У Польшчы цяжкія гусары пазначаліся абрэвіятурай ''PPTD'' — ''Pancerz, przylbica, tarcza, drzewo'' (кальчуга, шлем, тарч, дзіда)<ref name=NS-3-6 />.▼
▲Палякі часцей выкарыстоўвалі слова ''ussar'', чым ''hussar'''<ref name=Sikora>''Сікора Р.''
=== Росквіт ===
[[Выява:Husaria.JPG|135px|справа|thumb|Кавалерыя ў [[Бітва пад Оршай|бітве пад Оршай]] (1514)]]
[[Выява:Great Chorąży of the Polish Crown.jpg|135px|thumb|Вялікі [[Карона Каралеўства Польскага|каронны]] харунжы (1605)]]
Гусарыя адыграла вырашальную ролю ў шматлікіх бітвах, у якіх удзельнічала: [[бітва пад Оршай]] у [[1514]] годзе, {{нп3|Бітва пад Абертынам|бітва пры Абертыне|pl|Bitwa pod Obertynem}} ў [[1531]] годзе. Зыход {{нп3|Бітва пад Любешовам|бітвы пры Любешове|en|Battle of Lubieszów}} (1577) прадвызначылі дзеянні гусарыі
Найбольшай колькасці ў сваёй гісторыі гусарыя Рэчы Паспалітай дасягнула ў [[1621]] годзе — у [[Бітва пад Хоцінам 1621 года|Хоцінскай бітве]] яе колькасць склала 8280 чалавек<ref>''Podhorodecki L. '' [http://book.tr200.net/v.php?id=408783 Chocim 1621, seria: Historyczne bitwy], MON — 1988. S. 16. {{ref-pl}}</ref>.
Радок 139 ⟶ 144:
== Засцерагальны рыштунак ==
Засцерагальны рыштунак крылатага гусара складалі, галоўным чынам, элементы<ref name="Boplan1" />:
* [[Шчыт, зброя|Шчыт]] — вялікі асіметрычны «балканскі» шчыт быў звычайнай рэччу гусарскай экіпіроўкі [[16 стагоддзе|XVI]] стагоддзя. Такі шчыт пры добрым аглядзе бараніў шыю вершніка ад шабельнага ўдару. Іменна на шчыце спачатку маляваліся птушыныя крылы і мацаваліся страусіныя пёры. Пазней, пры
* [[Кальчуга]] з зярцалам<ref group="заўв.">Зярцала — круглая дэталь засцерагальнага рыштунку, прызначаная для прыкрыцця грудзей і жывата ваяра. Звычайна зярцала было дадатковым (не самастойным) элементам рыштунку, мацуючыся да панцыра.</ref> ці без яго. Кальчуга, ці яе разнавіднасць ''бехцярэц'' (замест колцаў выкарыстоўваліся дробныя пласцінкі<ref>Кирпичников А. Н. [http://medievalrus.livejournal.com/203171.html Военное дело на Руси в XIII—XV вв]. — Л.: Наука, 1976. {{ref-ru}}</ref>) выкарыстоўвалася гусарыяй да канца [[16 стагоддзе|XVI стагоддзя]].
* [[Кіраса]] ({{lang-fr|Cuirie}} — скураны нагруднік), ці толькі яе пярэдняя частка ''нагруднік'' — галоўны элемент пласціннага даспеху, з таўшчынёй брані 2—3,5 міліметры, які прыкрывае торс ваяра. Прыйшла на змену кальчугам пасля рэфармавання войска
* [[Капалін]] ({{lang-pl|Kapalin}}) ці ''ерыхонка'' — напаўсферычны шлем з брылём, прылбіцай, навушамі і павялічаным наноснікам (у некаторых варыянтах выкананых у выглядзе звярынай маскі). Гэты тып шлема прыйшоў на землі Рэчы Паспалітай з Венгрыі, дзе ў сваю чаргу ўзнік на аснове ўсходніх шлемаў-''шышакоў''.
* Акрамя вышэйпералічанага даспех гусара складалі: ''наручы'', ''стальныя нагавіцы'' на сцёгны, ''накаленнікі'', кальчужныя або абробленыя жалезам скураныя ''пальчаткі''.
Радок 149 ⟶ 154:
Выява:MWP Husaria szyszak 16 wiek.jpg| Шлем-шышак гусара, [[16 стагоддзе|XVI ст.]] Музей [[Войска Польскае|Войска Польскага]], [[Варшава]].
Выява:MWP_Pancerni_2_polowa_17_wieku.jpg|Кальчужны даспех быў звычайным рыштункам беднай гусарыі да рэформы Баторыя, пазней насіўся ў асноўным панцырнымі [[Казакі|казакамі]].
Выява:Zbroja_lamelkowa1.jpg|Бехцярэц — даспех, які быў ва ўжытку сярод гусар, пасля рэформы [[Стэфан Баторый|Стэфана Баторыя]] быў заменены на латную кірасу.
Выява:Zbroje husarskie.JPG|Латны гусарскі даспех, асабліва папулярны ў Літве і ў Польшчы, часта аздабляўся крыламі за спінай. Музей Войска Польскага, Варшава.
Выява:Polish cavalry armour XVI-XVII century.png|Даспех ''таварыша'', пакрыты шкурай леапарда, пахолікі насілі таннейшыя ваўчыныя ці рысіныя шкуры.
|