Каталіцтва: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Miran.1620 (размовы | уклад) Адрэдагаваў згодна з каталіцкай, а не праваслаўнай традыцыяй!!! |
Артыкул для ўсіх |
||
Радок 1:
{{Хрысціянства}}
[[File:Francisco (20-03-2013).jpg|thumb|Цяперашні Папа Рымскі [[Францыск, Папа Рымскі|Францішак]]]]
'''Каталіцтва''', '''Каталіцкі Касцёл''',
// [http://be.radiovaticana.va/news/2015/04/17/%D0%BA%D0%B0%D1%82%D0%BE%D0%BB%D1%96%D0%BA%D0%B0%D1%9E_%D1%83_%D1%81%D0%B2%D0%B5%D1%86%D0%B5_%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BB%D0%B0_%D0%BD%D0%B0_139_%D0%BC%D1%96%D0%BB%D1%8C%D1%91%D0%BD%D0%B0%D1%9E_%D0%B1%D0%BE%D0%BB%D1%8C%D1%88/1137504 http://be.radiovaticana.va]</ref>.
Радок 8:
== Навучанне ==
Вучэнне
Асноўныя догмы каталіцкага вучэння:
* Бог адзін у трох Асобах: Айцец, Сын,
* Божы Сын стаў чалавекам
* Марыя зачала Божага Сына ад Святога Духа і пасля нараджэння засталася Дзеваю.
* Богачалавек
* Пасля ўваскрасення
* Пасля смерці кожнага чалавека чакае Божы суд, пасля якога чалавек атрымлівае вечную ўзнагароду ў Небе, праходзіць часовае ачышчэнне ў
* Чалавек мае свабодную волю, і таму сам нясе маральную адказнасць за ўсе свае рашэнні і ўчынкі.
=== Крыніцы веры ===
Вышэйшым аўтарытэтам у справах веры з'яўляецца
=== Вера і светапогляд ===
Радок 30:
Каталіцкі Касцёл вучыць, што на працягу гісторыі чалавецтва адбываецца змаганне з сіламі зла. Каб заставацца добрым, кожнаму чалавеку патрэбна дапамога — божая ласка. Гэтую ласку для людзей выслужыў Хрыстос. Існуе два тыпы ласкі — дзейсная ласка і асвячальная (пастаянная) ласка. Пастаянная ласка — гэта пастаянная накіраванасць жыць і дзейнічаць так, як гэтага жадае Бог. Дзейсная ласка дапамагае пры навяртанні або асвячэнні. Грэх — гэта свядомае і дабравольнае парушэнне божых загадаў. Чалавек, які робіць цяжкі грэх, страчвае асвячальную ласку. Калі ён памрэ ў такім стане, то трапіць у [[пекла]], таму такія грахі яшчэ называюць смяротнымі. Вярнуць асвячальную ласку пасля цяжкага граху можна праз сакрамент [[споведзь|споведзі]]. Ад няцяжкіх грахоў можна ачысціцца як на споведзі, так і праз святую камунію (прычашчэнне, гл. [[еўхарыстыя]]). Прабачэнне грахоў і вызваленне ад іх называецца апраўданнем чалавека. Каталіцкае вучэнне аб апраўданні моцна адрозніваецца ад пратэстанцкіх.
=== Таінствы (сакраменты) ===
[[Image:Fractio-panis1.JPG|thumb|right|210px|Прыгатаванне дароў падчас [[Еўхарыстыя|Еўхарыстыі]].<ref>[http://www.acbc.catholic.org.au/documents/200707031933.pdf General Instruction of the Roman Missal,] 321.</ref>]]
Божую ласку можна атрымаць праз сакраменты (таінствы). У каталіцтве, як і ў праваслаўі, прыняты сем
=== Месца людзей і іх абавязкі ===
Радок 51:
Каталіцкі Касцёл складаецца з мясцовых (памесных) касцёлаў (цэркваў). Прадстаўнікамі папы рымскага ў мясцовых касцёлах у розных краінах, тэрыторыях і арганізацыях з'яўляюцца легаты (апостальскія нунцыі, пранунцыі, інтэрнунцыі, апостальскія дэлегаты).
Мясцовыя Касцёлы (цэрквы) складаюцца з [[дыяцэзія|дыяцэзій]] або [[архідыяцэзія|архідыяцэзій]] (дыяцэзій вышэйшага ўзроўню); ва ўсходніх каталіцкіх цэрквах прынята назва [[епархія]] і [[архіепархія]] адпаведна. Гэта сталыя і звычайныя адміністрацыйныя адзінкі Каталіцкага Касцёла. З дыяцэзіямі (архідыяцэзіямі) маюць роўныя правы: тэрытэрыяльная пралатура, тэрытэрыяльнае абацтва, апостальскі вікарыят і апостальская прэфектура, апостальская адміністратура, ва ўсходніх каталіцкіх цэрквах — [[экзархат]]ы. Функцыю дыяцэзіі выконвае, таксама, ваенны ардынарыят.
Кіраўніком мясцовага Касцёла (мясцовай Царквы) з'яўляецца дыяцэзіяльны (епархіяльны) біскуп або зраўнаны з ім іерарх (пралат, тэрытэрыяльны [[абат]], апостальскі адміністратар, ваенны ардынарый; ва ўсходніх цэрквах — экзарх). Дыяцэзіяльны біскуп можа мець так званага біскупа-каад'ютара (г. зн. біскупа, які мае права спадкаемнасці) і дапаможнага біскупа (аднаго або некалькіх).
| |||