Міхаіл Гапеевіч Булахаў: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
||
Радок 48:
== Навуковая дзейнасць ==
Асноўныя кірункі яго навуковай дзейнасці — беларускае, рускае і славянскае мовазнаўства, удасканаленне методыкі выкладання лінгвістычных дысцыплін у вышэйшых установах. Працы вучонага (больш за 300)і<ref name="МГБ">[http://philology.by/page/mihail-gapeevich-bulahau-1919-2012 Міхаіл Гапеевіч Булахаў (1919—2012)]</ref> у галіне мовазнаўства ахопліваюць праблемы сучаснай мовы, гісторыі мовы і ўзаемадзеяння [[беларуская мова|беларускай мовы]] з іншымі [[славянскія мовы|славянскімі мовамі]] на розкых этапах іх развіцця. М. Г. Булахаў даследаваў мову старажытных беларускіх помнікаў дзелавога, публіцыстычнага і літаратурнага характару, твораў 17—20 ст., першадрукаў [[Ф. Скарына|Ф. Скарыны]] («Аб словаўтварэнні скарынінскіх выданняў» 1968; «Аб задачах лінгвістычнага вывучэння кніжнай спадчыны Ф. Скарыны», 1967, і інш.), [[Сымон Будны|С. Буднага]].
Яго трохтомнае даследаванне «Прыметнік у беларускай мове» (1964), «Гісторыя прыметнікаў беларускай мовы XIV—XVII стагоддзяў. Ч. 2. Сінтаксічны нарыс» (1971), «Гісторыя прыметнікаў беларускай мовы. Ч. 3. Лексіка-лагічны нарыс» (1973) на матэрыяле пісьмовых помнікаў XIV—XVII ст., фальклорных і дыялекталагічных помнікаў, сучаснай літаратурнай мовы ў гісторыка-этымалагічным плане прасочвае працэс складвання ў беларускай мове [[прыметнік]]а як асобнага лексіка-граматычнага класа слоў, аналізуе развіццё яго семантыкі, граматычных форм і сінтаксічных функцый. Пры нарматыўнай класіфікацыі іх шырока прыменены статыстычныя метады.
М. Г. Булахаў стварыў першы ў айчынным мовазнаўстве трохтомны біябібліяграфічны слоўнік «Усходнеславянскія мовазнаўцы» (''«Восточнославянские языковеды»'', 1976—78). У ім змешчаны нарысы пра 352 вучоных ад XVI ст. па 1970-я гады, з іх 26 — беларускія: [[І. Насовіч]], [[Я. Карскі]], [[Б. Тарашкевіч]], [[С. Некрашзвіч]], [[М. Байкоў]], [[І. Воўк-Левановіч]], [[П. Бузук]] і інш. Аўтар выявіў шмат незаслужана забытых імён і фактаў, акрэсліў магістральныя лініі развіцця анчыннай лінгвістычнай думкі, абагульніў дасягненні розных лінгвістычных школ і кірункаў, вызначыў месца і ўклад кожнага вучонага ў гісторыю ўсходнеславянскага мовазнаўства. Тэматычна блізкія гэтаму слоўніку асобныя артыкулы і манаграфія М. Г. Булахава «Яўхім Фёдаравіч Карскі: Жыццё, навуковая і грамадская дзейнасць» (1981).
Міхаіл Гапеевіч Булахаў быў навуковым кіраўніком 33 аспірантаў, кансультаваў 5 дактарантаў<ref name="МГБ"/>.
Аўтар
=== Асноўныя працы ===▼
* Манаграфія «Развіццё беларускай літаратурнай мовы ў 19-20 стст ва ўзаемаадносінах з іншымі славянскімі мовамі» (1958)
* «[[Прыметнік]] у беларускай мове» 3 тамы (1964)
* «Гісторыя прыметнікаў беларускай мовы 14-17 стст. Ч.2. Сінтаксічны нарыс» (1971)
▲Аўтар бібліяграфічнага слоўніка «Восточнославянские языковеды», энцыклапедычнага слоўніка «„Слово о полку Игореве“ в литературе, искусстве, науке», пяцітомнага даследавання «Опыт исторического словаря русской лингвистической терминологии».
== Узнагароды ==
| |||