Даменіка Скарлаці: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
M.L.Bot (размовы | уклад)
др →‎Спасылкі: выдаленне шаблона:FA, replaced: {{Link FA| → {{subst:Void| (2) using AWB
Няма тлумачэння праўкі
Радок 25:
|Сайт =
}}
'''ДаменікаДамені́ка СКАРЛАЦІСкарла́ці''' ({{ДН|26|10|1685}}, {{МН|Неапаль||Горад Неапаль}} — {{ДС|23|7|1757}}, {{МС|Мадрыд||Горад Мадрыд}}) —кампазітар і віртуоз [[клавесін]]у. Сын [[Алесандра Скарлаці]].
 
У раннія гады ён служыў як арганіст у каралеўскай капліцы ў [[Горад Неапаль|Неапалі]], а ў [[1703]] ён ужо быў гатовы пісаць оперы. Ён працягнуў сваю працу ў [[Горад Рым|Рыме]], а яго [[патрон]]ам з [[1709]] па [[1714]] была [[Марыя Казіміра]], каралева [[РП|Рэчы Паспалітай]]. Ён стаў дырэктарам музыкі ў партугальскім пасольстве ў [[1714]] і Юліанскай капліцы ў [[Ватыкан]]е ў [[1715]]. Падчас сваёй больш позняй кар'еры ён падарожнічаў у [[Горад Лісабон|Лісабон]], таксама ў [[Горад Лондан|Лондан]] і вярнуўся ў [[Горад Рым|Рым]]. Але апошнія гады свайго жыцця ён правёў у [[Горад Мадрыд|Мадрыдзе]], дзе яго колішняя студэнтка, [[Інфанта]] Марыя Барбара, зараз каралева [[Іспанія|Іспаніі]], увяла яго ў сваё акружэнне, сплочвала яму свой доўг, і пакідала яго зыход у галечу па-за межамі смерці.