Фрэйзер Стодарт: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Leyo (размовы | уклад)
Leyo (размовы | уклад)
Радок 27:
[[Файл:Rotaxane Crystal Structure EurJOrgChem page2565 year1998.png|thumb|250px|Крышталічная структура [[ратаксан]]у.]]
[[Файл:Catenane Crystal Structure ChemComm page634 1991 commons.png|thumb|250px|Крышталічная структура [[катэнан]]у.]]
[[Файл:Molecular Borromean Rings Atwood Stoddart commons.jpgpng|thumb|250px|Крышталічная структура [[Малекулряныя кольцы Барамэа|малекулярных кольцаў Барамэа]].]]
'''Сэр Джэймс Фрэ{{націск}}йзер Сто{{націск}}дарт''' ({{lang-en|Sir James Fraser Stoddart}}; нар. {{ДН|24|5|1942}} {{МН|у Эдынбургу||Горад Эдынбург}}) — [[Шатландыя|шатландскі]] [[Хімія|хімік]], які працуе ў [[Паўночназаходні ўніверсітэт|Паўночназаходнім універсітэце]] ў [[ЗША]]. Працуе ў галіне [[Супрамалекулярная хімія|супрамалекулярнай хіміі]] і [[Нанатэхналогія|нанатэхналогій]]. Распрацаваў высокаэфектыўныя сінтэзы [[Механічна заблакаваныя малекулярныя архітэктуры|механічна заблакаваных малекулярных архітэктур]], такія як [[Малекулряныя кольцы Барамэа|малекулярныя кольцы Барамэа]], [[катэнаны]] і [[ратаксаны]] з выкарыстаннем працэсаў [[Малекулярнае распазнаванне|малекулярнага распазнавання]] і [[Малекулярная самаарганізацыя|малекулярнай самаарганізацыі]]. Паказаў, што гэтыя тапалогіі могуць выкарыстоўвацца ў якасці малекулярных перамыкачоў і маторных малекул. Ягоная група нават ужывала гэтыя структуру для вырабу нанаэлектронных прыладаў і [[Нанаэлектрамеханічныя сістэмы|нанаэлектрамеханічных сістэм]]. За свае намаганні атрымаў шмат узнагарод, у тым ліку [[Міжнародная прэмія караля Фейсала|міжнародную прэмію караля Фейсала]] ў навуцы 2007 года. У 2016 годзе стаў лаўрэатам [[Нобелеўская прэмія па хіміі|Нобелеўскай прэміі]] разам з [[Жан-П'ер Саваж|Жанам-П'ерам Саважам]] і [[Бернард Ферынга|Бернардам Ферынгам]] за распрацоўку і сінтэз [[Малекулярныя машыны|малекулярных машын]].