Аляксандр I (кароль Грэцыі): Розніца паміж версіямі

'''Аляксандр I''' (грэч. {{lang-el|Αλέξανδρος Α της Ελλάδας}}; [[1 жніўня]] [[1893]], [[Афіны]] - — [[25 кастрычніка]] [[1920]], Афіны)  — кароль Грэцыі з 1917 па 1920 год. Сын [[Канстанцін I, кароль Грэцыі|Канстанціна I]] і Сафіі Гогенцолерн.

Аляксандр стаў каралём, калі яго бацька быў вымушаны пад ціскам саюзнікаў пакінуць трон у чэрвені 1917 года. Канстанцін I, зяць кайзера [[Вільгельм II Гогенцолерн|Вільгельма II]], займаў германафільскую пазіцыю, ён выехаў з Грэцыі разам са старэйшым сынам Георгам, пакінуўшы на троне другога сына - — Аляксандра. Новы кароль не меў рэальнай улады, бо палітыкай займаўся прэм'ер-міністр Элефтэрыёс Венізелас. Аляксандр большай часткай падарожнічаў па месцах ваенных дзеянняў, падтрымліваючы баявы дух салдат.

У лістапада 1919 года кароль таемна абвянчаўся з Аспасіяй Манас (1896-19721896—1972), дачкой палкоўніка Петраса Манаса. Выхадка караля выклікала вялікі скандал, у рэшце рэшт Аспасія прыбыла ў Афіны, дзе іх [[шлюб]] быў афіцыйна прызнаны, але каралевай яна не стала, атрымаўшы толькі тытул прынцэсы. У 1921 годзе, ужо пасля смерці Аляксандра, Аспасія нарадзіла дачку Аляксандру (1921-19931921—1993), будучую жонку сербскага караля Пятра II.

* John Van der Kiste, Kings of the Hellenes: The Greek Kings. 1863-19741863—1974. Sutton Publishing. 1994.