|
== Біяграфія ==
Скончыла [[Беларуская драматычная студыя|Беларускую драматычную студыю]] ў Маскве ў [[1926]] годзе. У 1920 годзе на настаўніцкіх курсах у Бабруйску арганізавала драматычны гурток «Крыніца», дзе паставіла п'есу [[Янка Купала|Янкі Купалы]] «Паўлінка» і выканала галоўную ролю. Працавала ў тэатрах: Беларускім дзяржаўным (цяпер імя Янкі Купалы, да 1921 года), Беларускім драматычным імя Якуба Коласа ў 1926-48 гадах, драмы і камедыі пры Белдзяржэстрадзе ў 1949-56 гадах, Бабруйскім вандроўным у 1956-67 гадах. Майстар эпізоду.
Скончыла [[Беларуская драматычная студыя|Беларускую драматычную студыю]] ў Маскве ў [[1926]] годзе. Гэта была адна з першых роляў, якую яна выконвала ў арганізаваным ёю ж драматычным гуртку “Крыніца” (г. Бабруйск). Бабруйскія старажылы, зразумела, памятаюць, што ў 60-я гады ў горадзе працаваў тэатр музычнай камедыі. У 1962 годзе рэарганізаваны ў Бабруйскі музычна-драматычны тэатр, а ў 1965 годзе ў Магілёўскі абласны тэатр музычнай камедыі (працаваў у Бабруйску да 1970 года). Гэта быў адзіны ў рэспубліцы такі тэатр. Ён стаў цэнтрам эстэтычнага выхавання бабруйчан. Тэатр карыстаўся папулярнасцю не толькі ў рэспубліцы, але і за яе межамі. За кароткі час тэатр паставіў 22 аперэты, у тым ліку “Пацалунак Чаніты”, “Вяселле ў Малінаўцы”, alt“Сільва”, “Сарачынскі кірмаш”, “Фіялка Манмартра”, “Цырк запальвае агні”, “Прынцэса цырка”, першая беларуская аперэта кампазітара Ю.Семенякі “Рабінавыя каралі”, лібрэта да якой напісала Ніна Калаптур. У склад трупы ўваходзілі Б.Баеў, Т.Бондарчык, Г.Вавула, Н.Калаптур, П.Масцераў, Ю.Саевіч і інш. Але ў гэты час ў тэатры таксама існавала драматычная трупа і ставіліся драматычныя спектаклі. Яркі характар, жыццёвая праўдзівасць і прастата – гераіні менавіта з такімі рысамі выходзілі на сцэну разам з актрысай.
== Літаратура ==
|
