Адэльгейда Бургундская: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
афармленне |
||
Радок 1:
{{Дзяржаўны дзеяч
| беларускае імя =
| арыгінальнае імя =
| партрэт =
| шырыня партрэта =
| подпіс =
| герб =
| подпіс герба =
| тытул =
| парадак =
| парадак-жан =
| пад імем =
| сцяг =
| перыядпачатак =
| перыядканец =
| перыяд праўлення =
| папярэднік =
| пераемнік =
| каранацыя =
| адрачэнне =
| наследнік =
| суправіцель1 =
| суправіцель1перыядпачатак =
| суправіцель1перыядканец =
| рэгент1 =
| рэгент1перыядпачатак =
| рэгент1перыядканец =
| прэм'ер =
| віцэ-прэзідэнт =
| прэзідэнт =
| манарх =
| губернатар =
| віцэ-губернатар =
| каментар =
| дата нараджэння =
| месца нараджэння =
| дата смерці =
| месца смерці =
| пахаваны =
| дынастыя =
| бацька =
| маці =
| муж =
| жонка =
| у шлюбе =
| дзеці =
| гады службы =
| прыналежнасць =
| род войскаў =
| званне =
| камандаваў =
| бітвы =
| навуковая сфера =
| месца працы =
| вядомы як =
| партыя =
| дзейнасць =
| прафесія =
| адукацыя =
| навуковая ступень =
| манаграма =
| рэлігія =
| узнагароды =
| аўтограф =
| Commons =
| сайт =
}}
[[Файл:Sainte-Adélaïde - Église de Toury, vitraux par Lorin.jpg|thumb|Адэльгейда Бургундская]]
'''Адэльгейда Бургундская''' ({{lang-it|Adelaide}}, {{lang-de|Adelheid}}; каля {{ДН|||931}}
== Біяграфія ==
Радок 9 ⟶ 82:
Адэльгейда знайшла прытулак у замку епіскапа Адэльгарда, прыхільніка свайго памерлага мужа. Але у Італіі панаваў Берангар, абвешчаны каралём. Адэльгейда звярнулася за дапамогай да нямецкага караля Атона I. Апошні з велізарным войскам уварваўся ў Італію, хутка заняў Павію і аднавіў каралеўскія правы Адэльгейды. Пасля гэтага Атон накіраваў паслоў да Адэльгейды, загадаўшы перадаць ёй «вестку міру і салодкага кахання». Яна прыняла такую прапанову і разам са шматлікай світай прыехала ў Павію, дзе было зроблена вяселле.
У Адэльгейды і Атона нарадзіліся 3 сыны: Генрых, Бруна, [[Атон II Руды|Атон]], а таксама дачка Мацільда. Жонка Атона актыўна цікавілася дзяржаўнымі справамі, прыняла ўдзел у так званым клюнійскім руху, заснавала некалькі манастыроў. Паўсюль Адэльгейда аказвала вялікадушную падтрымку царкве, імкнулася па магчымасці аблегцычь цяжкую долю беднякоў і рабіць дабро. З [[973]] па [[983]] год, пасля смерці Атона I, Адэльгейда паспяхова кіравала імперыяй, пакуль яе сын [[Атон II Руды|Атон II]] не дасягнуў паўналецця. Аднак неўзабаве Атон
== Памяць ==
Магіла Адэльгейды ў Сельцы хутка стала месцам [[
{{зноскі}}
== Літаратура ==
* ''Одилон Клюнийский''. Жизнь Императрицы св. Аделаиды
* ''Фазоли Джина''. Короли Италии (888—962
|