Эва Маралес: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 38:
22 студзеня 2006 адбылася інаўгурацыя Маралеса ў [[Ла-Пас]], дзе прысутнічалі прэзідэнт [[Аргентына|Аргентыны]] [[Нестар Кіршнер|Кіршнер, Нестар]], прэзідэнт [[Венесуэла|Венесуэлы]] [[Уга Чавес]] і [[чылі]]йскі прэзідэнт [[Лагас, Рыкарда|Рыкарда Лагас]]. Прыватная сустрэча прэзідэнтаў Балівіі і Чылі (краін, якія некалі ваявалі за выхад да [[Ціхі акіян|Ціхага акіяна]]) павінна была паказаць, што прэзідэнцтва Маралеса адкрывае новую эру і заканчвае 500-гадовы каланіяльны перыяд.
 
Маралес лічыць найгоршым ворагам [[чалавецтва]] амерыканскі [[капіталізм]], супрацьстаіць [[імперыялізм]]у і [[неалібералізм]]у. Амерыканскую зону свабоднага гандлю (FTAA) называе «пагадненнем для легалізацыі каланізацыі Амерык». На міжнароднай арэне выказвае сімпатыі да левых палітыкаў: [[Кастра, Фідэль Кастра|Фідэля Кастра]], Уга Чавеса, [[Менчу, Рыгаберта|Рыгаберты Менчу]].
 
Ва ўнутранай палітыцы імкнецца правесці ў краіне масштабныя пераўтварэнні і намерваецца склікаць канстытуцыйную асамблею. Падтрымлівае нацыяналізацыю газанафтавай індустрыі (пачалася ў 2006). У сакавіку 2006 абвясціў аб павышэнні мінімальнай зарплаты на 50 % з 440 [[балівіяна]] (45 [[еўра]]) да 660 балівіяна (67 еўра).