Пятрусь Броўка: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др added Category:Ганаровыя грамадзяне Мінска using HotCat |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 61:
=== Юнацтва ===
[[Выява:III з'езд пісьменнікаў БССР.jpg|thumb|250px|П. Броўка (4-ты справа) на III з'ездзе пісьменнікаў БССР (1954).]]У 1925 быў накіраваны на працу ў Полацкі акруговы камітэт ЛКСМБ. У 1927—1928 працаваў адказным сакратаром акруговай газеты «[[Чырвоная Полаччына]]» (Полацк), адначасова з 1927 кіраўнік мясцовага філіялу «Маладняка». У Полацку наведваў вячэрнюю школу для дарослых. У 1928 паступіў на літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педагагічнага факультэта [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт|БДУ]], якое скончыў у 1931. Член [[Саюз пісьменнікаў СССР|Саюза пісьменнікаў СССР]] (з 1934). Удзел у «Маладняку» шмат даў П. Броўку, ён захапляўся творамі [[Аляксандр Сяргеевіч Пушкін|А. Пушкіна]], М. Някрасава, [[Міхаіл Юр'евіч Лермантаў|М. Лермантава]], [[Тарас Рыгоравіч Шаўчэнка|Т. Шаўчэнкі]], сваёй надзённасцю прыцягвала яго паэзія [[Дзям'ян Бедны|Дз. Беднага]]. Папераменна захапляўся то [[Сяргей Аляксандравіч Ясенін|С. Ясеніным]], то [[Уладзімір Уладзіміравіч Маякоўскі|У. Маякоўскім]], пасля, нягледзячы на іх рознасць, палюбіў абодвух, знаходзіў у кожнага геніяльнае.▼
▲У 1925 быў накіраваны на працу ў Полацкі акруговы камітэт ЛКСМБ. У 1927—1928 працаваў адказным сакратаром акруговай газеты «[[Чырвоная Полаччына]]» (Полацк), адначасова з 1927 кіраўнік мясцовага філіялу «Маладняка». У Полацку наведваў вячэрнюю школу для дарослых. У 1928 паступіў на літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педагагічнага факультэта [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт|БДУ]], якое скончыў у 1931. Член [[Саюз пісьменнікаў СССР|Саюза пісьменнікаў СССР]] (з 1934). Удзел у «Маладняку» шмат даў П. Броўку, ён захапляўся творамі [[Аляксандр Сяргеевіч Пушкін|А. Пушкіна]], М. Някрасава, [[Міхаіл Юр'евіч Лермантаў|М. Лермантава]], [[Тарас Рыгоравіч Шаўчэнка|Т. Шаўчэнкі]], сваёй надзённасцю прыцягвала яго паэзія [[Дзям'ян Бедны|Дз. Беднага]]. Папераменна захапляўся то [[Сяргей Аляксандравіч Ясенін|С. Ясеніным]], то [[Уладзімір Уладзіміравіч Маякоўскі|У. Маякоўскім]], пасля, нягледзячы на іх рознасць, палюбіў абодвух, знаходзіў у кожнага геніяльнае.
У 1934 П. Броўка ажаніўся з Аленай Міхайлаўнай Рыдзеўскай, у 1936 у іх нарадзіўся сын Юрка. У 1940 прызначаны галоўным рэдактарам часопіса «[[Полымя (1922)|Полымя]]». Член ВКП(б) з 1940.
Радок 78 ⟶ 75:
Выступаў і як перакладчык на беларускую мову твораў [[Тарас Рыгоравіч Шаўчэнка|Т. Шаўчэнкі]], [[Уладзімір Уладзіміравіч Маякоўскі|У. Маякоўскага]], {{нп3|Паўло Рыгоравіч Тычына|П. Тычыны|ru|Тычина, Павло Григорьевич}}, [[Мікола Платонавіч Бажан|М. Бажана]], [[Аляксандр Трыфанавіч Твардоўскі|А. Твардоўскага]], {{нп3|Міхаіл Васілевіч Ісакоўскі|М. Ісакоўскага|ru|Исаковский, Михаил Васильевич}}, {{нп3|Аляксандр Андрэевіч Пракоф'еў|А. Пракоф'ева|ru|Прокофьев, Александр Андреевич}}, {{нп3|Уладзіслаў Бранеўскі|У. Бранеўскага|ru|Броневский, Владислав}}, [[Джордж Байран|Дж. Байрана]]<ref name="БС"/>, [[Аляксандр Кутатэлі|А. Кутатэлі]], [[Юрый Яноўскі|Ю. Яноўскага]] і іншых аўтараў.
Напісаў лібрэта опер «[[Міхась Падгорны]]» (1940, пастаўлена ў 1939), «[[Алеся, опера|Алеся]]» («Дзяўчына з Палесся», з [[Яўген Сцяпанавіч Рамановіч|Я. Рамановічам]], пастаўлена ў 1944, урыўкі апублікаваны ў 1947)<ref name="БС"/>.[[Выява:Нарада маладых пісьменнікаў.jpg|250px|thumb|П. Броўка (сядзіць крайні справа) з удзельнікамі нарады маладых пісьменнікаў (верасень 1955).]]
Творы П. Броўкі перакладзены на многія мовы народаў СССР і іншыя<ref name="БС"/>, у т.л. на азербайджанскую, англійскую, армянскую, балгарскую, башкірскую, венгерскую, грузінскую, іспанскую, казахскую, калмыцкую, каракалпакскую, кітайскую, кіргізскую, латышскую, літоўскую, малдаўскую, мангольскую, нямецкую, рускую, серба-харвацкую, таджыкскую, туркменскую, украінскую, чэшскую, чувашскую, французскую і эстонскую.
== Узнагароды ==
[[Герой Сацыялістычнай Працы]] (1972). Узнагароджаны трыма ордэнамі Леніна, ордэнамі Кастрычніцкай Рэвалюцыі, Чырвонай Зоркі, Дружбы народаў, «Знак Пашаны» і многімі медалямі. Народны паэт БССР (1962). [[Заслужаны дзеяч навукі БССР]] (1975). [[Герой Сацыялістычнай Працы]] (1972). Ганаровы грамадзянін Мінска (1980). Член [[Саюз пісьменнікаў СССР|Саюза пісьменнікаў СССР]] з 1934. Лаўрэат Сталінскай прэміі 2-й ступені за паэму «Хлеб», вершы «Думы пра Маскву», «Брат і сястра», «Народнае дзякуй», «Каб мне
== Ушанаванне памяці ==
| |||