Міхаіл Пятровіч Пагодзін: Розніца паміж версіямі

'''Міхаіл Пятровіч Пагодзін''' ({{lang-ru|Михаил Петрович Пагодин}}, [[11 лістапада]] [[1800]] - — [[8 снежня]] [[1875]]) - — расійскі гісторык, пісьменнік, журналіст. Акадэмік Пецярбургскай акадэміі навук. Вядомы збіральнік рукапісаў і друкаваных кніг.

== Біяграфія ==

Паходзіў з простай сям'і, бацька быў домаўпраўцам у графа І.  П.  Салтыкова, Дзед акадэміка быў прыгонным селянінам. З [[1814]] па [[1818]] год Пагодзін навучаўся ў [[Маскоўская губернская гімназія|Маскоўскай губернскай гімназіі]], а з 1818 па [[1821]] год у [[Маскоўскі універсітэт|Маскоўскім універсітэце]] па славесным аддзяленні.

Пагодзін вядомы як заўзяты збіральнік прадметаў даўніны, у яго калекцыі было каля 800 старадрукаваных кніг і 2000 рукапісаў, уключаючы старажытныя граматы і судовыя акты. У [[1835]] годзе падчас вандраванняў быў набыты фрагмент "«Акафісніка"» з "«[[Малая падарожная кніжка|Малой падарожнай кніжкі]]"», а ў 1847 годзе на Ніжагародскім кірмашы быў куплены больш поўны экзэмпляр "«Акафісніка"». З [[Галіцыя|Галіцыі]] Пагодзіну прыслалі спіс перакладаў Скарыны, нават з тымі, якія ў друкаваных выданнях не захаваліся (3 кнігі "«Ездры"», Нееміі, Товіт, Прарокаў, першую кнігу Макавеяў). Па звестках бібліёграфа Пагодзіна ў зборы быў і [[Псалтыр, 1517|Псалтыр 1517]] або [[Псалтыр, 1522|1522 года]]. У 1852 годзе [[Мікалай I]] набыў збор Пагодзіна для дзяржавы, заплаціўшы за яго 150 тысяч рублёў срэбрам. Рукапісы і кнігі былі перададзеныя ў [[Расійская нацыянальная бібліятэка|Публічную бібліятэку]].