Стоўбцы: Розніца паміж версіямі

Мястэчка заснавала ў 1593 г. Гальшка Кміцянка, удава крычаўскага старасты Мікалая Слушкі<ref>Латушкін А. Заснаванне г. Стоўбцы (Свержна) // Верхняе Панямонне. - Мінск: І.П. Логвінаў. - Вып. 1. - 2012. - С. 7-29.</ref>. Сучасную назву атрымала ў першай трэці XVII ст. На той час мястэчка знаходзілася ў [[Менскі павет|Менскім павеце]] [[ВКЛ]], належала [[Аляксандр Слушка|Аляксандру Слушку]], які ў 1623 г. заснаваў тут манастыр дамініканцаў з касцёлам. У 1669 г. Стоўбцы атрымалі прывілей на правядзенне таргоў і кірмашоў.

З пачатку XVIII ст. Стоўбцы сталі ўладаннем С. Дэнгофа, з 1728 г. — [[Род Чартарыйскіх|Чартарыйскіх]], цэнтрам графства. У 1729 г. мястэчка атрымала [[магдэбургскае права]]. З 1793 г. — ў складзе Расійскай імперыі, з 1796 г. — цэнтр воласці [[Мінскі павет, Расійская імперыя|Мінскага павета]]. У 1871 г. за 2 км ад Стаўбцоў на чыгунцы Масква—Брэст пабудавана аднайменная чыгуначная станцыя. У 1921-1939 гг. - у складзе Польшчы, горад, цэнтр гміны і павета ў Навагрудскім ваяводстве. З 1939 г. — ў БССР, з 1940 г. — цэнтр раёна.