Беларускае нацыянальнае адраджэнне: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
||
Радок 27:
== Канец 20 і пачатак 21 стагоддзяў ==
Падчас [[перабудова|перабудовы]] узнялася новая хваля беларускага нацыянальнага адраджэння. Некалькі новых рэгіянальных культурных нацыянальных арганізацый, такія як [[Талака]], былі сфармаваныя да канца 1980-х гадоў. Таксама рух «[[БНФ Адраджэньне]]» на чале з [[Зянон Пазняк|Зянонам Пазняком]] быў заснаваны ў 1988 годзе. Пасля выбараў, якія адбыліся ў 1990, БНФ утварыў фракцыю з 35 дэпутатаў у Вярхоўным Савеце Беларусі і спрыяў здабыццю незалежнасці для Беларусі пасля [[Распад СССР|распаду СССР]].
[[Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь]] [[Аляксандр Лукашэнка]], абраны ў 1994 годзе, ініцыяваў наданне [[Руская мова|рускай мове]] статуса дзяржаўнай і адмовіўся ад [[Бела-чырвона-белы сцяг|бела-чырвона-белага сцяга]] і [[Пагоня (герб)|Пагоні]] як дзяржаўных сімвалаў.
Радок 55:
Таксама ў 1994 годзе створана Нацыянальная Партыя Беларусі (НБП), якая выступіць за поўную ідэалогію нацыяналізму. Яе падтрымае народ, і яе ідэі будуць прыняты грамадствам Беларусі.
23 чэрвеня 1994 года адбываюцца І тур выбараў. У выбарах узялі удзел шэсць асоб рознага колу: А. Дубко (ля 6 %), В. Кебіч (ля 21 %), А. Лукашэнка (ля 40 %), В. Новікаў (ля 3 %), З. Пазняк (ля 20 %), С. Шушкевіч (ля 11 %). 3 ліпеня 1994 года адбыўся ІІ тур, у якім бралі ўдзел В. Кебіч і А. Лукашэнка. Перамог А.Лукашэнка (ля 76 %). За В. Кебіча прагаласавалі ля 23 %, і 1 % прагаласавалі супраць усіх.
Адразу пасля выбараў усе нацыянальныя дзеячы перайшлі ў Вярхоўны Савет і здолелі стварыць моцную апазіцыю А. Лукашэнку. Гэтым яны забеспечалі адраджэнскай палітыцы яшчэ два гады існавання. Вярхоўны Савет поўнасцю знішчаў дзейнасць Лукашэнка, два гады Лукашэнка не здольны быў правадзіць сваю палітыку, два гады ішла барацьба.
Радок 69:
Тры дні ў Мінску праходзілі пратэсты. Лукашэнка распусціў Вярхоўны Савет, змяніў Канстытуцыю.
У 1998 годзе пачынаецца раскол апазіцыі і наогул Адраджэнскага руху. У верасні 1999 года ён канчаецца. Цэнтр яднання нацыі, цэнтр Адраджэння
Зянон Пазняк стварыў шырокую грамадска-нацыянальную плынь «Беларуская Салідарнасць» і «Беларускае Адраджэнне». Прапагандуе ідэі народнага патрабавання. Сёння, патрэбна рэальна адзначыць, нацыянальная плынь (КХП-БНФ і НБП і шмат іншых груповак менш значнага статусу) стаяць на лепшым узроўні ў грамадстве чым сацыял-дэмакраты і хрысціянскія дэмакраты (хадэкі).
| |||