Спектральны тэрм: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 4:
Тэрмы атама прынята пазначаць загалоўнымі літарамі S, P, D, F і далей па алфавіце, прапускаючы літару J, якія адпавядаюць значэнням квантавага ліку [[арбітальнага вуглавога моманту]] L=0, 1, 2, 3 і г. д. Першыя чатыры літары вызначаюцца як класіфікацыі спяктральных ліній канца XIX ст. («sharp», «principal», «diffuse», а ў 1907 дадалася яшчэ «fundamental»). Квантавы лік поўнага вуглавога моманту J даецца індэксам справа ўнізе. Малой лічбай уверсе злева пазначаецца кратнасць ([[мульціплетнасть]]) тэрма. Напрыклад, <sup>2</sup><i>P</i><sub>3/2</sub> — дублет Р. Часам (як правіла, для аднаэлектронных атамаў і іёнаў) наперадзе сімвала тэрма паказваюць [[галоўны квантавы ліка]] (напрыклад, 2<sup>2</sup><i>S</i><sub>1/2</sub>).
Адносную энергію тэрмаў можна вызначыць па [[ http://be.wikipedia.org/wiki/Правіла_Хунда|правілу Хунда]].
У спектраскапіі пад электронным тэрмам звычайна разумеецца рознасць энергій асноўнага і ўзбуджанага станаў. У пост-квантавахімічнай карціне электронны тэрм простай малекулы ствараецца з адноснай сумы атамных тэрмаў, што па электронным спектрам паглынання дазваляе вызначаць лік аптычных (валентных) электронаў пры дадзенай энергіі ўзбуджэння.
| |||