Парафія: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 3:
За парафію адказвае адзін святар-прасвітар, які выступае ад яе імя перад царкоўнымі ўладамі. У беларускіх рыма-католікаў яго традыцыйна называюць [[пробашч]]ам, у грэка-католікаў з часоў Берасцейскай уніі прынята называць [[парах]]ам, а ў праваслаўных найчасцей — «настаяцелем». У парафіі могуць быць іншыя парафіяльныя супрацоўнікі, якія яму дапамагаюць — [[вікарый|вікарыі]], [[капелян]]ы, [[рэзідэнт]]ы. У дапамогу прасвітару ў парафіі ствараюцца парафіяльныя саветы са свецкіх вернікаў, якія дапамагаюць у вырашэнні пастырскіх і эканамічных спраў.
 
Інстытут парафіі існуе ў Царкве з IV стагоддзяст. Яго ўтварэнне звязанае з распаўсюджаннем хрысціянства ў сельскай мясцовасці. Значэнне і роля парафіі былі вызначаны ў [[1215]] г. на [[Чацвёрты Латэранскі сабор|Чацвёртым Латэранскім саборы]].
 
Як правілаЗвычайна, парафія мае тэрытарыяльны характар і ахоплівае вернікаў пэўнай тэрыторыі. У Каталіцкай Царкве, аднак, калі існуеёсць патрэба, епархіяльны біскуп можа ўтвараць асабовыя парафіі: паводле нацыянальнасці, мовы або нейкага іншага крытэрыя.
 
У рымска-каталіцкай царкве ў Беларусі парафію часта называюць '''плябаніяй''' ад назвы [[праваслаўеПлябанія|праваслаўнайсвятарскага двара]]. ЦарквеУ праваслаўнай царкве ў Беларусі паняцце «парафія» найчасцейчасцей перадаецца словам [['''прыход]]'''.
 
== Іншыя значэнні ==