Папарацепадобныя: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 23:
| eol =
}}
'''ПаПапарацепадобныя''', '''па{{націск}}параці''', папарацепадобныя (''Pteridophyta, Polypodiophyta'') — [[аддзел, біялогія|аддзел]] вышэйшых споравых раслін.
 
Адна з найбольш старажытных груп вышэйшых раслін. Важны кампанент у наглебавым покрыве лясоў, вільготных лугоў і балот.
Выдзяляецца 3 класы: поліпадыяпсіды, маратыяпсіды, [[псілотавыя]] (у т.л. [[вужоўнікавыя]]); 300 родаў, каля 12 тыс. відаў. Пашыраны ўсюды. Найбольшая колькасць відаў, якія адрозніваюцца паводле жыццёвых форм (наземныя, наскальныя, водныя папараці, эпіфіты, ліяны, дрэвападобныя папараці) — у тропіках. На Беларусі 25 відаў.
 
== Апісанне ==
Пераважна шматгадовыя, травяністыя або дрэвападобныя расліны з прыдаткавымі каранямі, сцёбламі і лісцем вышынёй ад некалькіх міліметраў да 25—30 м. Лісце (вайі) буйное, расчлененае, радзей суцэльнае, даўжынёй ад 2—4 мм да 30 м. Часта сумяшчае функцыі фотасінтэзу і споранашэння, у шэрагу папарацей яно дыферэнцыравана на стэрыльнае (фотасінтэзуючае) і са спарангіямі (фертыльнае), якія сабраны на ніжняй паверхні ліста. Са спор вырастае гаплоіднае палавое пакаленне — гаметафіт. Пасля апладнення, якое адбываецца пры наяўнасці вады, з зіготы ўтвараецца новы дыплоідны спарафіт. Вегетатыўнае размнажэнне — кавалкамі карэнішчаў, прыдаткавымі пупышкамі і інш.
Пераважна шматгадовыя, травяністыя або дрэвападобныя расліны з прыдаткавымі каранямі, сцёбламі і лісцем вышынёй ад некалькіх міліметраў да 25—30 м. Лісце (вайі) буйное, расчлененае, радзей суцэльнае, даўжынёй ад 2—4 мм да 30 м.
 
== Пашырэнне ==
Адна з найбольш старажытных груп вышэйшых раслін. Важны кампанент у наглебавым покрыве лясоў, вільготных лугоў і балот.
Узніклі ў канцы [[сілурыйскі перыяд|сілурыйскага перыяду]], дасягнулі найбольшага росквіту ў [[каменнавугальны перыяд]].
 
Выдзяляецца 3 класы: поліпадыяпсіды (сапраўдныя папараці), маратыяпсіды, [[псілотавыя]] (у т.л. [[вужоўнікавыя]]); 300 родаў, каля 12 тыс. відаў.
 
Выдзяляецца 3 класы: поліпадыяпсіды, маратыяпсіды, [[псілотавыя]] (у т.л. [[вужоўнікавыя]]); 300 родаў, каля 12 тыс. відаў. Пашыраны ўсюды. Найбольшая колькасць відаў, якія адрозніваюцца паводле жыццёвых форм (наземныя, наскальныя, водныя папараці, эпіфіты, ліяны, дрэвападобныя папараці) — у тропіках. На Беларусі 25 відаў.
 
== Апісанне ==
Пераважна шматгадовыя, травяністыя або дрэвападобныя расліны з прыдаткавымі каранямі, сцёбламі і лісцем вышынёй ад некалькіх міліметраў да 25—30 м. Лісце (вайі) буйное, расчлененае, радзей суцэльнае, даўжынёй ад 2—4 мм да 30 м. Частачаста сумяшчае функцыі фотасінтэзу[[фотасінтэз]]у і споранашэння, у шэрагу папарацей яно дыферэнцыравана на стэрыльнае (фотасінтэзуючае) і са спарангіямі (фертыльнае), якія сабраны на ніжняй паверхні ліста. Са спор вырастае гаплоіднае палавое пакаленне — гаметафіт. Пасля апладнення, якое адбываецца пры наяўнасці вады, з зіготы ўтвараецца новы дыплоідны спарафіт. Вегетатыўнае размнажэнне — кавалкамі карэнішчаў, прыдаткавымі пупышкамі і інш.
 
== Выкарыстанне ==
Лекавыя, харчовыя, тэхнічныя, дэкаратыўныя расліны.
 
== Літаратура ==
* Дзеразападобныя, хвошчападобныя, папарацепадобныя, голанасенныя, пакрытанасенныя / [В. І. Парфёнаў і інш.]. — Мінск: Народная асвета, 1980. — 142, [2] с. — (Наша прырода).
* ''Зубкевіч Г.'' Папарацепадобныя // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ ім. Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл.
* ''Маўрышчаў В.'' Папараці // {{Крыніцы/БЭ|12}}