Сакэ: Розніца паміж версіямі

Для вытворчасці сакэ выкарыстоўваецца рыс асаблівых сартоў, якія адрозніваюцца буйнымі і цяжкімі зернямі з павышаным утрыманнем крухмалу. Лепшымі сартамі рысу для сакэ лічацца «Ямаданісікі» з прэфектуры [[Хёго]] і «Омаці» з прэфектуры [[Прэфектура Окаяма|Окаяма]]. Спецыяльныя патрабаваннаі прад'яўляюцца таксама да вады — яна павінна змяшчаць [[калій]], [[магній]], [[фосфар]] і [[кальцый]], але быць свабоднай ад [[жалеза]] і [[марганец|марганца]]. У ЯпониіЯпоніі ёстьёсць знакамітыя крыніцы, такія як у Хёго, КіётоКіёта, Фукусіма, Тояма і ХіросімаХірасіма.

# Шліфаванне. На першым этапе вытворчасці рыс шліфуюць, каб канчаткова выдалицбьвыдаліць вотруб'е і рэшткі зародышузародкаў зерня: бялкі і жырытлушчы, што ўтрымліваюцца ў іх нададуць сакэ непажаданы водар і смак. Пры гэтым абтачваюць ад 30% да 65% (для дарагіх сартоў) зерня. Працэс шліфавання па-японскау называецца «сэймайбуай» і з'яўляецца адным з галоўных паказчыкаў для категарызацыікатэгарызацыі сакэ на «Хондзёдзо», «Гіндзё» і «Дайгіндзё». Увесь працэс займае 2-3 дні.