Яўген Паўлавіч Лявонаў: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
+ 7 categories using HotCat
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{Цёзкі|Лявонаў}}
{{Асоба}}
[[Файл:Russia-2001-stamp-Yevgeny Leonov.jpg|thumb|Яўген Паўлавіч Лявонаў]]
'''Яўген Паўлавіч Лявонаў''' ({{ДН|2|9|1926}}, [[Масква]] — {{ДС|29|1|1994}}, Масква) — савецкі і расійскі [[акцёр]] [[тэатр]]а і [[кіно]]. Народны артыст СССР (1978). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1976) і Дзяржаўнай прэміі Расійскай Федэрацыі (1992).
 
Скончыў Маскоўскую драматычную студыю (1948). З 1948 года працаваў у маскоўскіх тэатрах імя К.Станіслаўскага, тэатры У.Маякоўскага, з 1972 года ў тэатры «Ленком». Камедыйны, характарны акцёр, па-майстэрску валодаў сродкамі гумару і сатыры. У камедыйных ролях умеў паказаць драматызм вобраза: Іванаў («Іванаў», А.Чэхава, 1975), Важак («Аптымістычная трагедыя» У.Вішнеўскага, 1983), Тэўе («Памінальная малітва» паводле Шолам-Алейхема, 1989). З 1947 года здымаўся ў кіно. Сярод фільмаў: «Паласаты рэйс» (1960), «Данская аповесць» (1965), «Трыццаць тры» (1966), «Джэнтльмены ўдачы», «Беларускі вакзал» (абодва 1971), «Старэйшы сын», «Афоня» (абодва 1975), «Прэмія» (1975), «Асенні марафон» (1980, Дзяржаўная прэмія Расіі 1981), «[[Кін-дза-дза!]]» (1986), «Забіць дракона» (1989), «Пашпарт» (1990), «Насця» (1993).
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
* Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9 (т.9)