Агульная ўсходнеславянская мова: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
др арфаграфія |
||
Радок 22:
'''Агульная ўсходнеславянская мова''', '''старажытнаруская мова''' або '''праруская мова''' — мова ''[[свецкая пісьменнасць|свецкай пісьменнасці]]'', агульная для ўсіх усходніх славян у 10—14 ст., пасля распаду якой узніклі тры ўсходнеславянскія [[літаратурная мова|літаратурныя]] мовы ([[стараруская мова|стараруская]], [[старабеларуская мова|старабеларуская]], [[стараўкраінская мова|стараўкраінская]]).
Пастулат існавання такой мовы традыцыйны для мовазнаўства, асабліва расійскага і позне-савецкага<ref name="fn3">Праводзіцца, напрыклад, у працах Карскага, Шахматава, Воўк-Левановіча і інш.</ref>. Тэрмін «агульная ўсходнеславянская» дзеля пазбягання
Некаторыя аўтары, асабліва ў расійскай і пазнейшай савецкай навуковай школах, распаўсюджвалі канцэпцыю агульнай усходнеславянскай мовы на існаванне ''гутарковай'' мовы, агульнай для ўсіх усходніх славян, якая аформілася каля 8—9 ст.<ref name="fn4">У працах Філіна, Жураўскага і інш.</ref> і працягвала існаваць як дастаткова аднародная існасць найпазней да 13 ст.<ref name="fn5">Такая канцэпцыя з'яўлена, напр., у артыкуле з Encyclopedia Britannica: [http://www.britannica.com/eb/article-9074133/Ukrainian-language Ukrainian language].</ref>
Радок 31:
== Крытыка ==
Таксама існуе школа думкі, якая адкідае канцэпцыю існавання ''гутарковай'' агульнай усходнеславянскай мовы, і, як вынік, канцэпцыю агульнай ''літаратурнай'' мовы<ref name="fn8">У працах Ільінскага, [[О. Гуер|Гуера]], Бузука, Я. Станкевіча, паводле, напр., (Станкевіч 1927).</ref>. Тут, пры разглядзе канцэпцый
{{зноскі}}
|