'''Фла́вій Валентынія<br/>нВалентыніян'''<ref>Гл. [http://www.google.com/books?id=uOHw4idqAeYC&printsec=frontcover&hl=ru&source=gbs_summary_r&cad=0#PPA461,M1 PLRE «Fl. Valentinianus 7»]</ref> ({{lang-la|Flavius Valentinianus}}, [[321]] год ([[320]] год) — [[17 лістапада]] [[375]] года) — [[рымскі імператар]] у [[370-я|364—375 гадах]], часта названы проста '''Валентыніян I'''. 26 лютага 364 года абвешчаны войскам у Нікеі пераемнікам імператара Іавіяна, але прыняў на сябе толькі кіраванне заходняй часткай імперыі, а ўсходнюю падаў свайму малодшаму брату [[Валент]]у. Ён быў здольным кіраўніком, які аднолькава клапаціўся пра ўнутраныя і вонкавыя справы, у рэлігійных пытаннях выяўляў незвычайную памяркоўнасць, нягледзячы на сваю прыхільнасць да [[Першы Нікейскі сабор|нікеізму]], і зусім быў чалавекам справядлівым, хоць нярэдка, пад уплывам запальчывасці даходзіў да жорсткасці. Сканаў ад [[інсульт]]а падчас перамоў з правадыром племя квадаў<ref name=autogenerated5>Roberts W. E. Valentinian I (англ.). An Online Encyclopedia of Roman Emperors.</ref>. З'яўляецца заснавальнікам дынастыі Валентыніяна.
Меў тытулы: [[Аўгуст, тытул|Аўгуст]] ({{lang-la|Augustus}}) — з 26 лютага 364 года; Германскі Найвялікшы ({{lang-la|Germanicus Maximus}}) — з 366 ці 368 года; Алеманскі Найвялікшы ({{lang-la|Alamannicus Maximus}}) і Франкскі Найвялікшы ({{lang-la|Francius Maximus}}) — з 368 года; Гоцкі Найвялікшы ({{lang-la|Gothicus Maximus}}) — з 369 года. Уладу трыбуна атрымаў 26 лютага 364 года.
