Вілейскі павет (Расійская імперыя): Розніца паміж версіямі

'''Вілейскі павет''' — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на Беларусі ў [[1793]]—[[1940]] гадах. Створаны ў [[Мінская губерня|Мінскай]], а з [[1843]] г. — [[Віленская губерня|Віленскай губерні]] [[Расійская Імперыя|Расійскай Імперыі]]. Адміністрацыйны цэнтр — [[Вілейка]]. Плошча 5591,2 квадратныя вярсты, насельніцтва 208013 чалавек (1897). У 1886 годзе ўключаў 27 валасцей (Будслаўская, Ваўкалацкая, Вілейская, Вязынская, Гарадоцкая, Германішская, Даўгінаўская, Дунілавіцкая, Жаснянская, Іжская, Княгінінская, Крайская, Краснасельская, Крывіцкая, Куранецкая, Лебедзеўская, Лучайская, Маладзечанская, Манькавіцкая, Мядзельская, Нарыцкая, Параф'янаўская, Порплішчанская, Рабунская, Радашковіцкая, Сітцаўская, Хаценчыцкая), заштатны горад Радашковічы, 20 мястэчак, 1279 паселішчаў сельскага тыпу. З 1917 года ў [[Заходняя вобласць|Заходняй вобласці]], у 1919 годзе ў [[БССР]]. У 1921-39 гадах у складзе [[Польская Рэспубліка, 1918—1939|Польшчы]], у 1927 годзе меў 13 гмін, плошча 3421 км². З лістапада 1939 года вернуты [[БССР]], са снежня 1939 года ў складзе [[Вілейская вобласць|Вілейская вобласці]], 15 студзеня 1940 года скасаваны.

 

Валасны падзел станам на [[1886]] год:

{| class="wikitable sortable"