Надзея Аляксандраўна Абрамава: Розніца паміж версіямі

'''Надзея Аляксандраўна Абрамава''', (пасля [[1945]] г. —года '''Тэадаровіч'';' ({{ДН|30|3|1907}}, [[Мінская вобласць]] — {{ДС|18|2|1978}}, {{МС|Мюнхен||}}, [[ФРГ]]) — беларуская [[пісьменніца]], [[журналістка]], адна з кіраўнікоў беларускага маладзёжнага руху, наладжанага пад кантролем нямецкіх акупацыйных улад на Беларусі ў [[1943]]—[[1944]] гг.

Скончыла [[Беларускі дзяржаўны вышэйшы педагагічны інстытут|Беларускі дзяржаўны вышэйшы педагагічны]] ([[1935]] г.) і [[Мінскі медыцынскі інстытут|Мінскі медыцынскі]] ([[1940]] г.) інстытуты. Падчас акупацыі Беларусі нямецкімі войскамі працавала ўрачом-псіхіятрам у Мінскай інфекцыйнай бальніцы. З кастрычніка [[1942]] г. узначальвала дзіцячы сектар [[Беларуская народная самапомач|Беларускай народнай самапомачы]], з чэрвеня [[1943]] г. — службу юначак [[Саюз беларускай моладзі|Саюза беларускай моладзі]]. Была пастаянным супрацоўнікам рэдакцыі часопіса «[[Жыве Беларусь!]]». Уваходзіла ў [[Беларуская цэнтральная рада|Беларускую цэнтральную раду]]. Дзякуючы высілкамВысілкамі Надзеі Абрамавай было выратавана шмат яўрэйскіх дзетак.дзяцей, Аднуадну дзяўчынку яна нават удачарыла.ўдачарыла<ref>[http://zbsb.org/node/1119 Алег Гардзіенка "«Беларускі Мюнхен"»]</ref>. Удзельніца [[Другі Усебеларускі кангрэс|2-га Усебеларускага кангрэса]] ([[1944]] г., [[Мінск]]). Падчас вызвалення Беларусі Чырвонай Арміяй летам [[1944]] г. эмігравала ў Германію, працавала ў адноўленым Кіраўнічым штабе СБМ у г. Тропаў ([[Горад Опава|Опава]], [[Чэхія]]). Выдавала бюлетэнь «[[Вучэбны лісток]]». [[15 верасня]] [[1944]] г. кааптавана ў склад [[БЦР]] у [[Берлін]]е.

* ''Туронак, Ю.'' Людзі СБМ / Юры Туронак. — Вільня: Gudas, 2006. — 224 с. — С. 6262—63. — 63. ISBN 998-6951-99-2