др
→Лакалізацыя
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
||
Радок 6:
== Лакалізацыя ==
Асноўная тэрыторыя Дайнавы ахоплівала правабярэжжа [[Нёман]]а на паўночны ўсход ад [[Гродна]], у ніжнім цячэнні р. Мяркіс (суч. Варэнскі раён Літвы) і прылеглых частках сучасных [[Гродзенскі раён|Гродзенскага]], [[Шчучынскі раён|Шчучынскага]] і [[Воранаўскі раён|Воранаўскага]] раёнаў Беларусі, адкуль адбывалася рассяленне далёка на поўдзень (нават на левабярэжжа Нёмана) і на ўсход. У XIII—XIV ст. княства дайноўцаў займала тэрыторыі паміж Нёманам (правыя прытокі [[рака Дзітва|Дзітва]], [[рака Гаўя|Гаўя]] з р. [[Жыжма]]) і [[Вілія]]й, па р. [[рака Котра|Котра]] межавала з [[Гарадзенскае княства|Гарадзенскім княствам]]<ref>ЭГБ у 6 т. Т. 3.</ref>.
Сляды пражывання дайноўцаў на землях Беларусі захаваліся ў шматлікіх тапонімах — Дзейнова, [[Дайнава]], [[Дайноўка]] і інш., якія лакалізаваны ў міжрэччы Віліі і Верхняга Нёмана і ў раёнах [[Валожын]]а, [[Гродна]], [[Івянец|Івянца]], [[Радашковічы|Радашковіч]], [[Слонім]]а.
|