Янка Запруднік: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 8:
Сяргей Вільчыцкі пасля палону прыехаў у беларускі лагер для перамешчаных асобаў у Рэгенсбургу, які ў ліпені 1946 быў пераведзены ў Міхэльсдорф. Як былому ваеннапалоннаму атрымаць статус перамешчанай асобы яму было немагчыма, таму давялося "згубіць" дакументы, з якімі яго адпусцілі з амерыканскага палону, і ўзяць прозвішча Яна Запрудніка з Вільні, што па нейкай прычыне пакінуў лагер. З гэтага часу Сяргей Вільчыцкі стаў Янкам Запруднікам, захаваўшы гэтае прозвішча на ўсё жыццё.
 
У лагеры дзейнічала Беларуская гімназія імя Янкі Купалы, якую Янка Запруднік скончыў у 1947. У студзені 1948 ён выправіўся ў [[Вялікабрытанія|Вялікабрытанію]], дзе працаваў на шахтах цэнтральнай Англіі,. удзельнічаўУдзельнічаў у грамадска-культурнай нацыянальнай працы. Удзельнічаў у, выданні часопіса беларускай моладзі [[Наперад! (1948)|"Наперад!"]], далучыўся да працыдзйнасці Згуртавання беларусаў у Вялікай Брытаніі.
 
Неўзабаве Янка Запруднік атрымаў стыпендыю з [[Ватыкан]]а, дзякуючы гэтаму, у 1950-54 набываў вышэйшую адукацыю на гістарычным факультэце Лювэнскага універсітэту ([[Бельгія]]). Навучанне сумяшчаў з удзелам у грамадскай, культурна-асветніцкай працы беларускай грамады. Быў адным з арганізатараў беларускага маладзёжнага руху:, у 1953-54 навучальным годзе старшыня Беларускага студэнцкага згуртавання ў Лювэне, быўстаў адным з ініцыятараў аднаўлення часопіса "Наперад!" і яго аўтарам. За гады навучання наведаў шэраг краін Заходняй Еўропы.
 
Пасля заканчэння універсітэта з адзнакай Янка Запруднік прыняў прапанову Амерыканскага камітэта вызвалення ад бальшавізму (ад 1956 – Амерыканскі камітэт вызвалення) і ў верасні 1954 пачаў працаваць журналістам [[Беларуская служба Радыё "Свабода"|беларускай секцыі радыёстанцыі "Вызваленне"]] ў [[Мюнхен]]е, у ліку беларускіх замежных навукоўцаў улучыўся ў працу Інстытута вывучэння СССР. У 1957 Янка Запруднік пераехаў у [[ЗША]], дзе працягваў працу ў [[Нью-Йорк]]у да 1991 на той жа радыёстанцыі (ад 1964 г. – "Свабода"). У 1969 г. у Нью-Йоркскім універсітэце абараніў дысертацыю і атрымаў ступень доктара гістарычных навук. Выкладаў гісторыю Расіі і СССР у Квінскім каледжы Нью-Йорскага гарадскога універсітэта (1970-1975), гісторыю і сучасную палітыку Беларусі ў Калумбійскім універсітэце (1994).
 
==Творчая і навуковая дзейнасць==