Альберт Жамет: Розніца паміж версіямі

23 байты дададзена ,  6 гадоў таму
арфаграфія, вікіфікацыя
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
др (→‎Біяграфія: арфаграфія)
(арфаграфія, вікіфікацыя)
| шырыня =
| загаловак =
| дата нараджэння =7.12.1821 (25.11)
| месца нараджэння = {{Месца нараджэння|Вільня|у Вільнюсе}}
| дата смерці =1877
| месца смерці ={{Месца смерці|Вільня|у Вільнюсе}}
| паходжанне =
| падданства ={{Сцяг Расійскай імперыі}}
| вучоба =[[:ru:Императорская Академия художеств|Імператарская Акадэмія мастацтваў]]
| стыль =[[акадэмізм]]
| працы =«[[Цівалі (Італія)|Цівалі]] і яго вадаспады», «Альбанскае возера», «Арка-Скура ў [[Палерма]]», «Рымскі Калізей», «Від у ваколіцах Неапаля»
| заступнікі =[[Бенедыкт Тышкевіч]]
| уплыў =
| уплыў на =
| узнагароды =прэмія рымскай [[:ru:Академия{{нп3|Акадэмія СвятогоСвятога ЛукиЛукі|Акадэміі Святога Лукі]]|ru|Академия Святого Луки}}
| сайт =
| вікісховішча =
}}
'''Альберт Жамет''' ({{ДН|25|11|1821|7|12}}, [[Вільня]]  — {{ДС|||1877}}, [[Вільня]]) — віленскі мастак-[[пейзаж]]ыст, сцэнограф.
 
'''Альберт Жамет''' ({{ДН|25|11|1821|7|12}}, [[Вільня]]  — {{ДС|||1877}}, [[Вільня]]) — віленскі мастак-[[пейзаж]]ыст, сцэнограф.
 
== Біяграфія ==
[[Файл:Astrašycki Haradok, Tyškievič. Астрашыцкі Гарадок, Тышкевіч (A. Žamet, 1872).jpg|320px|міні|Альберт Жамет, [[Аграгарадок Астрашыцкі Гарадок|Астрашыцкі Гарадок]], інтэр'ер сядзібы [[Тышкевічы|Тышкевічаў]].]]
Нарадзіўся ў небагатай сям'і віленскага мешчаніна  — выхадца з Гумбінена ва [[Усходняя Прусія|Усходняй Прусіі]] (цяпер [[Горад Гусеў|Гусеў]]). Скончыў гімназію ў Вільні. З 1840 года вучыўся ў пецярбургскай Акадэміі мастацтваў, дзе галоўным яго настаўнікам быў прафесар [[:ru:Воробьёв,{{нп3|Максім МаксимНікіфаравіч НикифоровичВараб'ёў|М. Н. Вараб'ёў]]|ru|Воробьёв, Максим Никифорович}}<ref>[http://bogema-art.ru/catalogue/zhamet-albert-danilovich-peyzazh Альберт Жамет]</ref>.
 
У 1847 годзе на сродкі Бенедыкта Тышкевіча адправіўся ў Італію і прабыў за мяжой да 1859, наведаўшы яшчэ Францыю, Англію і Германію. У 1854 атрымаў ад рымскай Акадэміі святога Лукі прэмію за краявід [[:возера {{нп3|Возера Нэмі|Нэмі|ru:|Неми (озеро)|возера Нэмі]]}}. У тым жа годзе за дасланую ў Санкт-Пецярбург карціну «Цівалі і яго вадаспады» (знаходзілася ў вялікага князя [[Мікалай Мікалаевіч Старэйшы|Мікалая Мікалаевіча Старэйшага]]) быў ганараваны звання некласнага мастака, а ў 1859 годзе стаў акадэмікам, у тым ліку і за «Краявід Рока-ды-Папа» (належыўналежаў графу [[:{{нп3|Рыгор Аляксандравіч Кушалёў-Безбародка|Кушалёву-Безбародку|ru:|Кушелёв-Безбородко, Григорий Александрович|Кушэлеву-Безбародка]]}}).
 
У 1861—1863 здзейсніў другое падарожжа за мяжу. З 1864 года да сваёй смерці ў [[1877 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1877]] годзе быў дэкаратарам пры віленскім гарадскім тэатры. Акрамя згаданых, лепшыя творы мастака: «[[:ru:Альбано|Альбанскае возера]]», «Арка-Скура і розныя віды вілы Бутэр, у [[Палерма]]» (у [[Зімні палац|Зімнім палацы]]), «Рымскі [[Калізей]]», «Краявід у ваколіцах [[Неапаль|Неапаля]]», «Рымская Кампанья за [[Порта-Маджорэ]]» і «Рымскі краявід». Вядомы яго віленскія краявіды, краявіды [[Грыгішкес]]а, [[Раўдондварыс]]а, Тускуланскага паласа (1848), а таксама краявід с хатайдомам [[Тадэвуш Касцюшка|Тадэвуша Касцюшкі]] (1847).
 
{{зноскі}}