Генацыд армян: Розніца паміж версіямі

[[28 верасня]] [[1915]] года губернатар [[Дыярбакыр]]а Рашыд-бей у тэлеграме Талаату паведамляў, што ён выслаў з вобласці {{nobr|120 000}} армян, тым часам як афіцыйная асманская статыстыка паказвала амаль удвойчыудвая меншы лік<ref name="Suny, Göçek, Naimar, 136-137" />. У жніўні [[1915]] года Энвер-паша паведаміў Эрнсту Якху ({{lang-de|Ernst Jackh}}) пра {{nobr|300 000}} загінулых армян. Згодна [[Іаганес Лепсіус|Іаганесу Лепсіусу]], былі забіты каля 1 мільёна армян, у [[1919]] годзе Лепсіус перагледзеў сваю ацэнку да {{nobr|1 100 000}} чалавек. Паводле яго дадзеных, толькі падчас асманскага ўварвання ў Закаўказзе ў [[1918]] годзе былі забіты ад 50 да 100 тысяч армян. {{нп3|Эрнст Зомер|Эрнст Зомер|en|Johann Wilhelm Ernst Sommer}} з «''Нямецкага саюза дапамогі''» ({{lang-de|Deutscher Hilfsbund}} Deutscher Hilfsbund für christliches Liebeswerk im Orient) ацаніў лік дэпартаваных у {{nobr|1 400 000}}, а выжылых — у {{nobr|250 000}}<ref name="The Armenian People from Ancient to Modern Times-2-271-272" />. [[20 снежня]] [[1915]] года консул [[Германія|Германіі]] ў [[Алепа]] Рослер паведаміў рэйхсканцлеру, што, выходзячы з агульнай ацэнкі армянскага насельніцтва ў 2,5 млн, ацэнка ліку загінулых у {{nobr|800 000}} з'яўляецца цалкам імавернай і можа быць яшчэ вышэй. Адначасна ён адзначыў, што калі за аснову ацэнкі будзе ўзята колькасць армянскага насельніцтва ў 1,5 млн, той лік загінулых вынікае сумерна зменшыць (то бок, ацэнка ліку загінулых будзе складаць {{nobr|480 000}})<ref name="armenocide.com-1915-12-20-DE-001" />.