Друцкія: Розніца паміж версіямі

Упершыню версію вываду адной з галін Друцкіх ад [[Дзмітрый Бранскі|Дзмітрыя Альгердавіча]] прапанаваў польскі гісторык [[Ю. Пузына]]<ref>Puzyna J. O poczodzeniu kniazia Fedka Nieświskiego // Miesiecznik Heraldiczny. 1911. № 5-6. S. 78-80.</ref>. Версію падтрымаў вядомы польскі даследчык [[С. М. Кучынскі]] і падаў яе не толькі ў сваёй манаграфіі<ref>Kuczyński S. M. Ziemie Czernihowsko-siewierskie pod rządami Litwy. Warszawa, 1936.</ref>, але і ў энцыклапедычных артыкулах<ref>Kuczyński S. M. Dymitr Olgierdowicz Starszy // Polski słownik biograficzny. Krakow, 1946. T. 6/1. Zesz. 26. S. 57, 58</ref><ref>Kuczyński S. M. Dymitr Olgierdowicz Młodszy // Polski słownik biograficzny. Krakow, 1946. T. 6/1. Zesz. 26. S. 58.</ref>, што прычынілася яе пашырэнню ў гістарыяграфіі, асабліва польскай і літоўскай. У нядаўні час А. В. Кузьмін звярнуў увагу на тое, што пералік продкаў у памянным запісе [[Дзмітрый Іванавіч Пуцяціч|Дзмітрыя Іванавіча Пуцяціча]] добра спалучаецца з традыцыйнай версіяй пра агульнае паходжанне ўсіх Друцкіх, а версіі Пузыны яўна супярэчыць.<ref>Кузьмин, А. В. Опыт комментария к актам Полоцкой земли второй половины XIII-начала XV в. (окончание) // Древняя Русь. Вопросы медиевистики. 4/2007(40) С. 50-68.</ref>

 

У «Перапісе войска ВКЛ 1528 г.» згадваюцца сыны Івана Дуды Фёдар і Іван, якія выстаўлялі на вайну толькі 21 вершніка<ref>Любавский, М. Литовко-русский сейм: Опыт по истории учреждения в связи с внутренним строем и внешней жизнью государства / Матвей Любавский. — [М., 1900]. — 2, 850, 232, LXXII, [1] с. — С. 357.</ref>.