Атон IV: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 42:
Атон IV не стрымаў дадзеных папе абяцанняў і заявіў прэтэнзію на вярхоўныя правы над [[Італія]]й, папа [[Інакенцій III, Папа Рымскі|Інакенцій III]] у лістападзе [[1210]] адлучыў яго ад царквы і ў [[1212]] прызнаў [[Фрыдрых II Гогенштаўфен|Фрыдрыха II Гогенштаўфена]] законным германскім каралём. Уся паўднёвая Германія пасля гэтага адышла ад Атона. Пераможаны французскім каралём Піліпам II пры Бувіне ([[1214]]), Атон павінен быў саступіць суперніку; ён уцёк ў свае спадчынныя землі і адтуль ваяваў яшчэ з дацкім каралём Вальдэмарам і архібіскупам магдэбургскім.
{{зноскі}}
== Літаратура ==
|