Язэп Адамавіч Гладкі: Розніца паміж версіямі

== Біяграфія ==

У 1935 г. скончыў Мінскі педагагічны інстытут. У [[Першая сусветная вайна|Першую сусветную вайну]] на Паўночным фронце. Пасля [[Лютаўская рэвалюцыя, Расія|Лютаўскай рэвалюцыі]] 1917 г. далучыўся да беларускага руху, распаўсюджваў газету «Вольная Беларусь», выбіраўся членам выканаўчага камітэта 12-й арміі. Дэлегат з'езда беларусаў-вайскоўцаў Паўночнага фронту ў [[Горад Віцебск|Віцебску]], Усебеларускага з'езда ў Мінску. У 1918—1919 гг. вучыўся ў [[Беларускі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя Максіма Танка|Мінскім Беларускім педагагічным інстытуце]]. У 1920-я гады настаўнічаў у беларускіх пачатковых школах [[Барысаўскі павет|Барысаўскага павета]], у 1930 г. звольнены па палітычных матывах. У 1935 г. у Інстытуце школьнай адукацыі ў Мінску. У час [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] працаваў настаўнікам у роднай вёсцы, у школьным выдавецтве ў Мінску. З 1944 г. у [[ФРГ|Германіі]], выкладаў у беларускай гімназіі імя М. Багдановіча ў Ватэнштэце, заснаваў выдавецтва «Заранка», выдаў «Беларускі лемантар», чытанкі, зборнікі беларускіх народных спеваў і казак. З 1952 г. у [[ЗША]], працягваў навук і культурна-асветніцкая дзейнасць, у [[Нью-Ёрк]]у аднавіў выдавецтва «Заранка», выдаў пад псеўданімам Адам Варлыга зборнікі этнаграфічнага і фальклорнага зместу. У працы «Чутае, бачанае, перажытае» даў шырокую панараму народнага жыцця Лагойшчыны канца XIX — пачатку XX стст. (засталася ў рукапісе).

 

== Літаратура ==