Міхаіл Аркадзевіч Керзін: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне |
др →Біяграфія: clean up з дапамогай AWB |
||
Радок 32:
Вучнямі Керзина былі вядомыя беларускія скульптары [[Заір Азгур]], [[Аляксей Глебаў]], [[Андрэй Бембель]], [[Сяргей Селіханаў]], [[Анатоль Анікейчык]] і іншыя. Заіру Азгуру Керзін асабіста параіў перайсці з аддзялення жывапісу на першы курс скульптуры. Аляксей Глебаў быў любімым вучнем Керзіна, нягледзячы на тое, што не змог скончыць курс да канца. Яго некалькі разоў адлічвалі за тое, што пры паступленні схаваў сваё паходжанне. Яго бацька быў святаром. З 1932 года ў [[Мінск]]у. Вучні Керзіна ў 1930-х гадах пад яго кіраўніцтвам склалі брыгаду скульптараў, якія працавалі над афармленнем Дома ўраду ў Мінску. Падчас нямецка-фашысцкай акупацыі Керзін М. А. заставаўся ў Мінску, працуючы сувязным ў мінскім падполлі, якое дзейнічала пад прыкрыццём майстэрні скульптара. Пасля вызвалення Мінска Керзін быў узнагароджаны партызанскім медалём і абраны дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР. У 1949 годзе, па паклёпе сваіх вучняў, быў абвінавачаны ў касмапалітызме і вымушаны з'ехаць на радзіму, у Ленінград, дзе з 1949 года загадваў кафедрай скульптуры ў інстытуце імя Рэпіна. Меў невялікую кватэру на 4-й лініі Васільеўскага вострава, у двары Расійскай Акадэміі мастацтваў, дзе выкладаў да 1980-х гадоў. Член Саюза мастакоў СССР. Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР. Міхаіл Керзін працаваў у розных жанрах скульптуры.
{{зноскі}}
== Літаратура ==
|