Лукаш Калюга: Розніца паміж версіямі

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Яшчэ ў школе захапляўся вельмі пашыранай у [[1920-я]] г. краязнаўчай працай, запісваў [[беларускія народныя песні|народныя песні]] і іншыя фальклорныя творы сваёй мясцовасці, асабліва — словы і звароты народнае мовы. Сабраныя матэрыялы адсылаў у Мінск у [[Інбелкульт]], дзе яны атрымалі высокую ацэнку, як лепшыя з прысланых. У [[1925]] скончыў сямігодку. У [[1926]] паступіў у [[Магілёўскі педтэхнікум]], але вучыцца не стаў, вярнуўся дадому. З [[1928]] — студэнт [[Мінскі беларускі педагагічны тэхнікум|МБПТ]]. Адначасова з вучобай рэдагаваў і перакладаў розныя тэксты для [[Белдзяржвыдавецтва]], шмат пісаў. З мая [[1929]] — член літаратурнага аб'яднання «[[літаб'яднанне Узвышша|Узвышша]]». У [[1931]] выключаны з тэхнікума як «''узвышанскі лазутчык і пачынаючы [[нацдэм]]''». Са студз.студзеня і да сярэдзіны [[1932]] працаваў сакратаром часопіса «Книга массам», які выдаваўся пры Белдзяржвыдавецтве, потым стыль-рэдактарам у навукова-даследчым Інстытуце прамысловасці [[ВСНГ]] (да канца 1932), на [[Беларускае радыё|Беларускім радыё]].

Арыштаваны [[ДПУ БССР]] 24.2.1933 у Мінску па адрасе: [[вуліца Берасцянская, Мінск|вул. Берасцянская]], д. 4, кв. 1. Асуджаны паводле пастановы калегіі [[АДПУ СССР]] 4.11.1933 як «''член контррэвалюцыйнай нацдэмаўскай арганізацыі''» да 5 гадоў [[ППК]] (заменена ссылкай на 5 гадоў). Этапаваны на [[Урал]], адбываў ссылку ў Ірбіце[[Ірбіт|Ірбі]]це (цяпер [[Краснаярскі край]]). Зноў арыштаваны 6.11.1935, паўторна асуджаны 22.2.1936 да 5 гадоў пазбаўлення волі. Расстраляны[[Расстрэл|Расстр]]аляны паводле прысуда Чалябінскага суда. Рэабілітаваны судовай калегіяй па крымінальных справах [[Вярхоўны суд БССР|Вярхоўнага суда БССР]] 24.8.1956. Асабовая справа Л. Калюгі № 14618-с з фотаздымкам захоўваецца ў архіве [[КДБ Беларусі]].