Лукаш Калюга: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
→‎Творчасць: і цяпер існуе
Радок 8:
 
== Творчасць ==
Дэбютаваў апавяданнем «Вясна», якое [[К. Чорны]] ў чэрв. 1927 змясціў у часопісе «[[Чырвоны сейбіт]]» (творы Л. Калюгі, надрукаваныя пад псеўданімам '''Кастуся Палявецкага''', не знойдзены). Псеўданім '''Лукаш Калюга''', верагодна, узяты ад вёскі[[Вёска Калюга, штоУздзенскі некалі былараён|вёскі]] ва [[Уздзенскі раён|Уздзенскім раёнераён]]е Мінскай воблосці. У 1928 часопіс «Узвышша» змясціў аповесць «Ні госць, ні гаспадар», пасля якой пачынаючага пісьменніка прыкмеціў [[М. Гарэцкі]]. У 1929 часопіс «Узвышша» надрукаваў шэраг апавяданняў Л. Калюгі. У часопісе «Полымя» за 1931 надрукавана першая частка аповесці «Нядоля Заблоцкіх» — «Прыгоды і летуценні». У ссылцы працягваў пісаць; частка рукапісаў той пары захавалася (у іх ліку незавершаны раман «Пустадомкі», апубл. 1990; аповесці «Дзе косці мелюць», «Зоры Вам Вядомага горада», «Утрапенне», апубл. 1989). У 1974 выйшаў зборнік апавяданняў і аповесцей «Ні госць, ні гаспадар». Падборку апавяданняў змясціў часопіс «Полымя» ў 1988.
 
Пераклаў аповесць [[Пятро Панч|П. Панча]] «Блакітныя эшалоны» (з [[К. Чорны]]м, 1930), раман [[Ю. Алеша|Ю. Алешы]] «Зайздрасць» (1931), раман [[Я. Гашак]]а «Прыгоды ўдалага ваякі Швейка» (ч. 4, 1932).