Мінскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы каледж: Розніца паміж версіямі

'''Мінскі будаўнічы тэхнікум''' адроджаны прыказам Усесаюзнага камітэта па справах вышэйшай школы пры СНК СССР пры [[Міністэрства жыллёва-грамадзянскага будаўніцтва БССР|Міністэрстве жыллёва-грамадзянскага будаўніцтва БССР]] № 594 ад [[26 ліпеня]] [[1945]] г. Тэхнікум не меў свайго будынка, заняткі праводзіліся ў СШ № 35 па вул. Асаавіяхімаўскай (цяпер [[Вуліца Магілёўская, Мінск|вул. Магілёўская]],7). У сувязі з гэтым заняткі даводзілася праводзіць пасля 16 гадзін, а заняткі па фізкультуры праводзіліся ў спартзалах СШ № 33 (па вул. Маскоўскай) і [[Дом Афіцэраў, Мінск|Доме Афіцэраў]]. У першым паваенным наборы 90 навучэнцаў былі прыняты на спецыяльнасць «Прамысловае і грамадзянскае будаўніцтва». Пры тэхнікуме меўся інтэрнат, які размяшчаўся ў трох [[барак]]ах, два з якіх былі пабудаваны ў [[1945]] г., а адзін сіламі навучэнцаў у [[1948]] г.

У [[1951]] г. тэхнікум рыхтаваў спецыялістаў па архітэктуры, прамысловым і грамадзянскім будаўніцтве, цеплазабеспячэнні і вентыляцыі. З [[1953]] г. пачалі працаваць дзённае і вячэрняе аддзяленні. У жніўні [[1954]] г. адкрыты чатырохпавярховы навучальны корпус па вул. Галантарэйнай, 7 (цяпер [[вуліца Змітрака Бядулі, Мінск|вул. Змітрака Бядулі]], 7). У [[1956]] г. тэхнікум ужо меў два навучальныя карпусы агульнай плошчай 2500 м². Былі абсталяваны навучальныя майстэрні. У [[1966]] г. Мінскі будаўнічы тэхнікум быў ізноў ператвораны ў '''Мінскі архітэктурна-будаўнічы тэхнікум'''.