Іоў (Патрыярх Маскоўскі): Розніца паміж версіямі

У свеце Іван (Іаан). Нарадзіўся каля [[1525]] года ў Старыцы, па дасягненню паўнагоддзя прыняў пострыг, далей стаў [[Ігумен|ігуменам]] (з 1566 па 1571 год) у СтарыцкамСтарыцкім Успенскім манастыры . Старыца з'яўлялася аднімадным з цэнтраў апрычыны[[Апрычніна|апрычніны]], Іван Жахлівы звярнуў сваю ўвагу на ігумена і ў 1571 годзе перавёў яго ў [[Горад Масква|Маскву]] ў Сімонаў манастыр. У 1575 годзе стаў [[Архімандрыт|архімандрытам]] царскага [[Наваспасскі манастыр, Масква|Наваспасскага манастыра]] ў Маскве. З 1581 года [[епіскап]] Каломенскі. У Каломне быў да 1586 года, калі быў прызначаны архіепіскапам Растоўскім.

З сярэдзіны 1580-х гадоў блізкі спадвіжнік Барыса Гадунова, пры яго падтрымкі ўзведзенўзведзены у мітрапаліты Маскоўскія (1586) і 26 студзеня(5 лютага н.ст) 1598 года пастаўлены Канстантынопальскім[[Патрыярх Канстанцінопальскі|Канстанцінопальскім патрыярхам]] Іеряміей ІІ(які ў гэты час знаходзіўся ў Маскве) першым [[Патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі|Патрыярхам Маскоўскім]]. Іоў далей падтрымліваў палітыку Гадунова. З галоўных царкоўных падзей яго патрыяршага жыцця — кананізацыя [[Васіль Блажэнны|Васілія Блажэннага]] і Іосіфа Валоцкага, распаўсюджанне хрысціянства ў Паволж'е[[Паволжа]], якое заваявайзаваяваў Іван Жахлівы, і ў [[Сібір|Сібіры]], якую далучылі ў гады праўлення Гадунова.

Смерць [[Барыс Гадуноў|Гадунова]] ў [[1605]] годзе і перамога [[Ілжэдзмітрый I|Ілжэдзмітрыя І]] азначала і падзенне Іова. іоў адмовіўся прызнаваць Ілжэдзмітрыя І сынам Івана Жахлівага і патрабаваў ад жыхароў Масквы вернасці Фёдару Барысавічу, Ілжэдзмітрый і яго суплечнікі, «которые государю изменили, а тому вору и богоотступнику последуют и именуют его князем Дмитрием», былі аддадзены патрыярхам анафеме.

Сам патрыярх Іоў у сваіх граматах называў Ілжэдзмітрыя «расстрига, ведомый вор, в мире звали его Юшком Богданов сын Отрепьев, жил у Романовых во дворе и заворовался. …да и у меня, Иова Патриарха, во дворе для книжного письма побыл во дьяконах же. А после того сбежал с Москвы в Литву». Іоў быў зняты з кафедры і адпраўлены ў манастыр у роднай Старыцы яшчэ да прыбыцця Ілжэдзмітрыя ў сталіцу, які накіраваў загад «взять его там в приставы» і трымаць «во озлоблении скорбнем». Пасля забойства Фёдара Гадунова Іова арыштавалі за набажэнствам у Успенскім саборы Крамля, сарвалі з яго патрыяршае аддзеннеадзенне і як простага манаха адправілі ў выгнанне. Пасля гэтага царкоўны сабор выбраў новым маскоўскім патрыярхам [[Грэкі|грэка]] Ігнація, які быў разаразам са спаручнікамі Ілжэдзмітрыя

У Старыцы Іоў пражыў яшчэ два года, і памёр у 1607 годзе. Перад гэтым рэабілітаваны пры васілі[[Васіль Шуйскі|Васілі Шуйскім]] наведаў Маскву, але попа здароўю (абсалютна аслеп) адмовіўся ад патрыяршага прастолу і вярнуўся ў Старыцу, дзе памёр 19 ліпеня і быў пахаваны ў Старыцкам Успенскім манастыры . У 1652 годзе рэшткі Іова перанесены ва Успенскі Сабор Маскоўскага Крамля.