Аляксандр Акінчыц: Розніца паміж версіямі

{{ЦёзкіЦёзкі2|Акінчыц}}

'''Аляксандр АКІНЧЫЦАкінчыц''' ({{ДН|9|2|1839}}, [[Вёска Сялец, Бярозаўскі раён|в. Сялец]] [[Пружанскі павет, Расійская імперыя|Пружанскага павета]], цяпер [[Бярозаўскі раён]] (па іншых звестках 28.8.1839, [[Гродна]]) — {{ДС|20|4|1886}}, {{МС|Парыж||}}) — медык, публіцыст, мемуарыст.

У 1856—1861[[1856]]—1861 гадах вучыўся на медыцынскім факультэце [[Маскоўскі ўніверсітэт|Маскоўскага ўніверсітэтаўніверсітэт]]а, доктар медыцыны. У 1861 годзе распачаў лекарскую практыку ў [[Шарашова|Шарашове]]. Арыштаваны за аказанне медыцынскай дапамогі параненым [[Паўстанне, 1863-1864|паўстанцам 1863—1864 гадоў]]. Асуджаны да 12 гадоў катаргі. На этапе паміж [[Табольск]]ам і [[Томск]]ам Акінчыц і яшчэ двое вязняў здолелі схавацца пад імёнамі памерлых ад тыфу[[тыф]]у ссыльных. Акінчыц застаўся ў Томску пад прозвішчам Малеўскі. На конях і пешшу дабраўся да цэнтральных раёнаў [[Расійская імперыя|Расіі]]. Пры дапамозе расійскіх рэвалюцыйных груп з фальшывым пашпартам у жніўні 1865 года, разам з [[З. Мінейка]]м, даехаў да Парыжа. Пачаўся новы, знешне больш спакойны перыяд жыцця. У сувязі з тым, што яго дыплом не прызнаваўся ў Францыі, мусіў прайсці адпаведныя курсы і ў ліпені 1867 года паспяхова здаў экзамен на ступень доктара медыцыны. Займаўся лекарскай практыкай. Як згадваюць сучаснікі, быў адданы ідэі дапамогі церпячым людзям. Актыўна ўдзельнічаў у дзейнасці эмігранцкіх арганізацый уцекачоў з тэрыторыі былой [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]]. Выступаў з публікацыямі ў прэсе. Напісаў мемуары «Успаміны з побыту ў Расіі ў 1863 г.», якія доўгі час захоўваліся ў архіве сям'і, а пасля былі апублікаваны на французскай мове<ref>[http://pruzhany.net/2308-alyaksandr-akinchyc-pastancki-lekar.html Аляксандр Акінчыц — паўстанцкі лекар] — pruzhany.net {{V|27|1|2014}}</ref>.