Батанічны сад БІН РАН: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 46:
 
==== Пераўтварэнні пры [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалаю I]] ====
30 сакавіка [[1830|1830 года]] выйшла загад [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]] перадаць Батанічны сад з Міністэрства ўнутраных спраў у падпарадкаванне Міністэрства Імператарскага двара. З гэтым пераходам штогод выдаецца сума павялічылася амаль удвая (123 000 рублёў асігнацыямі), асабісты склад Саду быў павялічаны яшчэ ў [[1829|1829 годзе]]. З павелічэннем сродкаў галоўная ўвага Саду было накіравана на пераслед навуковых мэтаў, якіх у папярэдні перыяд даводзілася надаваць так мала часу. З тых часоў было адменена абавязацельства задавальняць спецыяльным патрэбах Медыцынскай акадэміі: лекцыі дырэктара Саду для студэнтаў Медыка-хірургічнай акадэміі былі скасаваныя, развядзенне аптэкарскіх траў спачатку зменшана, а затым і зусім спынены. Але ў той жа час пакінута права карыстацца калекцыямі саду розных навучальных установах сталіцы, у тым ліку [[Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт|Пецярбургскім універсітэтам]].{{Біяфота|Imp Bot Sad 1843.jpg|right|План сада в 1843 году.|color=#BBDD99}}У другі перыяд сваёй дзейнасці Батанічны сад дасягнуў такога развіцця ва ўсіх сваіх частках, што ў [[1843|1843 годзе]]<ref>{{кніга|аўтар=|частка=|загаловак=Императорский Санкт-Петербургский Ботанический сад за 200 лет его существования (1713—1913). Ч. 1|оригинал=|ссылка=|адказны=Под ред. А. А. Фишер-фон-Вальдгейма|выданне=Юбилейное изд|месца=СПб.|выдавецтва=Тип. Акц. о-ва тип. дела|год=1913|том=|страницы=|старанак=412|серия=|isbn=|тираж=}}</ref> з'явілася патрэба ў змене штата, прычым асабісты склад саду павялічыўся увядзеннем двух новых навуковых пасад: [[Фізіялогія|фізіёлага]] і кансерватара, і акрамя таго, дададзена некалькі садоўнікаў. Пры такім змене і грашовыя сродкі спатрэбілася павялічыць; з 1 студзеня [[1843|1843 года]] Найвысока трэба было на штогадовы расход саду 54&#x20;045 рублёў срэбрам.
 
5 красавіка 1850 года Фішэр быў звольнены ад пасады дырэктара Саду, якую з лютага [[1851|1851 года]] заняў [[Карл Антонавіч Меер|Карл Мэер]], які стаяў на чале Саду да сваёй смерці 13 лютага [[1855|1855 года]]. У той жа час са смерцю князя [[Пётр Міхайлавіч Валконскі|П. М. Валконскага]] ў [[1852|1852 годзе]] Батанічны сад, застаючыся па-ранейшаму ў ведамстве Міністэрства двара, быў даручаны міністру надзелаў і кіраўніку кабінетам імператара, графу [[Леў Аляксеевіч Пяроўскі|Л. А. Пероўскаму]], а па смерці яго ў 1855 годзе загадванне Садам было ўскладзена на обер-гофмейстара барона [[Пётр Казіміравіч Мейендорф|П. К. Мейендорфа]]. У тым жа годзе, пасля смерці К. А. Меера, абавязкі дырэктара Саду былі падзеленыя паміж двума асобамі: адміністрацыйная, гаспадарчая і лікаводная часткі даверылі асабліваму чыноўніку, які не залежыць ад дырэктара, са званнем таварыша дырэктара, затым гэтая пасада стала называцца кіраўніком садам; яе заняў 28 красавіка [[1855|1855 года]] барон к. К. Кістер, а з 20 верасня таго ж года абавязкі дырэктара па навуковай і садовай часткі былі ўскладзены на Э. Л. Рэгель, які заставаўся ў гэтым званні да скасавання пасады кіраўніка садам у снежні [[1866|1866 года]].