Батанічны сад БІН РАН: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Пераўтварэнні пры Мікалаю I: зноска |
|||
Радок 46:
==== Пераўтварэнні пры [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалаю I]] ====
30 сакавіка [[1830|1830 года]] выйшла загад [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]] перадаць Батанічны сад з Міністэрства ўнутраных спраў у падпарадкаванне Міністэрства Імператарскага двара. З гэтым пераходам штогод выдаецца сума павялічылася амаль удвая (123 000 рублёў асігнацыямі), асабісты склад Саду быў павялічаны яшчэ ў [[1829|1829 годзе]]. З павелічэннем сродкаў галоўная ўвага Саду было накіравана на пераслед навуковых мэтаў, якіх у папярэдні перыяд даводзілася надаваць так мала часу. З тых часоў было адменена абавязацельства задавальняць спецыяльным патрэбах Медыцынскай акадэміі: лекцыі дырэктара Саду для студэнтаў Медыка-хірургічнай акадэміі былі скасаваныя, развядзенне аптэкарскіх траў спачатку зменшана, а затым і зусім спынены. Але ў той жа час пакінута права карыстацца калекцыямі саду розных навучальных установах сталіцы, у тым ліку [[Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт|Пецярбургскім універсітэтам]].{{Біяфота|Imp Bot Sad 1843.jpg|right|План сада в
5 красавіка 1850 года Фішэр быў звольнены ад пасады дырэктара Саду, якую з лютага [[1851|1851 года]] заняў [[Карл Антонавіч Меер|Карл Мэер]], які стаяў на чале Саду да сваёй смерці 13 лютага [[1855|1855 года]]. У той жа час са смерцю князя [[Пётр Міхайлавіч Валконскі|П. М. Валконскага]] ў [[1852|1852 годзе]] Батанічны сад, застаючыся па-ранейшаму ў ведамстве Міністэрства двара, быў даручаны міністру надзелаў і кіраўніку кабінетам імператара, графу [[Леў Аляксеевіч Пяроўскі|Л. А. Пероўскаму]], а па смерці яго ў 1855 годзе загадванне Садам было ўскладзена на обер-гофмейстара барона [[Пётр Казіміравіч Мейендорф|П. К. Мейендорфа]]. У тым жа годзе, пасля смерці К. А. Меера, абавязкі дырэктара Саду былі падзеленыя паміж двума асобамі: адміністрацыйная, гаспадарчая і лікаводная часткі даверылі асабліваму чыноўніку, які не залежыць ад дырэктара, са званнем таварыша дырэктара, затым гэтая пасада стала называцца кіраўніком садам; яе заняў 28 красавіка [[1855|1855 года]] барон к. К. Кістер, а з 20 верасня таго ж года абавязкі дырэктара па навуковай і садовай часткі былі ўскладзены на Э. Л. Рэгель, які заставаўся ў гэтым званні да скасавання пасады кіраўніка садам у снежні [[1866|1866 года]].
|