Колавая ліра: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 4:
== Гісторыя ==
[[Файл:Stamps of Belarus, 2011-874.jpg|міні|справа|250пкс|Марка «Колавая ліра». Беларусь, 2011]]
У [[Еўропа|Еўропе]] вядомая пад рознымі назвамі, найстарэйшая з іх - ”арганістр” ({{lang-lat|organistrum}}) - адносіцца да позняга Сярээднявечча[[Сярэдневякоўе|Сярэднявечча]] (не раней за XIII ст). Найстарэйшыя выявы адносяцца да XII ст.: англійская кніжная мініацюра[[мініяцюра]] (каля 1175 года) і [[барэльеф]] сабора св. Іакава ([[Санцьяга-дэ-Кампастэла]], 1188 год).
 
У XII ст. колавая ліра прадстаўляла сабою грувасткі інструмент, які абслугоўвалі два чалавекі (музыкант і яго памочнік, які механічна круціў ручку). Пасля таго, як у XIII ст. з’явіліся палегчаныя (партатыўныя) інструменты, колавая ліра хутка распаўсюдзілася па ўсёй Еўропе і стала адным з найболей характэрных атрыбутаў [[Менястрэль|менестрэльскай]] культуры Сярэднявечча. Да XV стагоддзя колавая ліра згубіла сваю папулярнасць і стала інструментам [[Жабрак|жабракоў]] і вандроўнікаў, часта сляпых, знявечаных, якія выконвалі песні, вершы, [[Казка|казкі]] пад нескладаны акампанемент. У часы барока надыйшоў новы росквіт інструмента. У XVIII стагоддзі колавая ліра стала моднай цацкай французскіх арыстакратаў, якія захапляліся вясковым побытам. У цяперашні час ужываецца ў народных ансамблях многіх еўрапейскіх краін, найперш [[Францыя|Францыі]] і [[Венгрыя|Венгрыі]].
, найперш Францыі і Венгрыі.
 
=== У Беларусі ===
У [[Беларусь|Беларусі]] упершыню згадваецца ў першай палове ХVІІ ст., у дзённіку [[Горад Навагрудак|наваградскага]] шляхціца С. Маскевіча, 1611 год. Але ўскосныя крыніцы дазваляюць меркаваць, што яна была вядомая ў Беларусі ўжо ў 2-й палове ХVІ ст.
 
{{зноскі}}