'''Ферэкід Сіраскі''' ({{lang-grc|Φερεκύδης}}, [[584|584/583]] — [[499|499/98]] да н.э., востраў [[востраў Сірас]]) — старажытнагрэчаскі касмолаг, сучаснік [[Анаксімандр]]а, настаўнік [[Піфагор]]а. Такія аўтары, як [[Клімент Александрыйскі]] і Філон Біблскі, сцвярджаюць, што «Ферэкід не атрымліваў навучанняў у філасофіі ні ад якога настаўніка, але набыў свае веды з тайных кніг фінікійцаў». Ферэкід лічыцца першым грэчаскім празаікам. Напісаў «Тэагонію» і «Касмагонію». Высоўваў вучэнне пра ператварэнні душ, дзе адрозніваў тры элементы: агонь, паветра, ваду. Прызнаваў вечнасць пачатковай троіцы багоў: Заса (Зеўса, гэта значыць эфір), Хтоніі (хаос, падземныя глыбіні) і Хронаса (час). Магчыма, галоўная заслуга Ферэкіда — у тым, што ён першым стаў тлумачыць міфалогію алегарычна.
