Святаслаў Ігаравіч: Розніца паміж версіямі

Умелы ваеначальнік, правёў увесь час свайго валадарання ў войнах. [[Карамзін]]ым быў названы «''Аляксандрам [Македонскім] нашай [усходнеславянскай] старажытнай гісторыі''». У 960-х гг. правёў паспяховыя паходы на хазараў, на Паўночны Каўказ супраць ясаў і касогаў, на волжскіх балгараў, канчаткова падпарадкаваў [[вяцічы|вяцічаў]], захапіў [[Тмутаракань]]. У 967/968 уварваўся ў Балгарыю, тады праціўніцу Візантыі, і паспрабаваў далучыць частку балгарскай зямлі да сваіх уладанняў; паставіў горад [[Пераяславец на Дунаі|Пераяславец]], куды хацеў перанесці сваю сталіцу з Кіева. Адбіў паход печанегаў на Кіеў ([[968]]). Пасля смерці княгіні Вольгі (969) аддаў Русь сваім тром сынам, а сам вярнуўся ў Балгарыю ([[970]]), дзе ўвязаўся ў [[руска-візантыйская вайна, 970-971|вайну з Візантыяй]], у якой, пасля пачатковых поспехаў, панёс поўнае паражэнне. Пры вяртанні ў Кіеў вясною 972 Святаслаў быў перахоплены войскам [[печанегі|печанегаў]] і забіты.

 

 

{{літ|{{крыніцы/РВС-1892|1}}}}