Чак Паланюк: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Alokim22 (размовы | уклад)
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 34:
== Біяграфія ==
=== Да кар'еры ===
Паланік нарадзіўся ў {{нп3|Паска, Вашынгтон|Паска|en|Pasco, Washington}}, [[Штат Вашынгтон|Вашынгтон]], у сям'і Кэрал і Фрэда Паланіка і вырас у вагончыку ў горадзе {{нп3|Бербанк, Вашынгтон|Бербанк|en|Burbank, Washington}} разам са сваёй сям'ёй. Калі Паланіку было 14 гадоў, яго бацькі разышліся і сталі жыць асобна. Пазней яны развяліся, таму часта пакідалі яго і яшчэ трох братоў з дзядулем і бабуляй па матчынай лініі на іх жывёлагадоўчых ранча ва ўсходняй частцы штата Вашынгтон<ref>{{cite web|url=http://www.villagevoice.com/1999-10-12/books/extreme-sport/|title=Extreme Sport|author=Emily Jenkins.|date=12 октября 1999|work=An Interview with Thrill-Seeking Novelist Chuck Palahniuk|publisher=[[The Village Voice]]|accessdate=2011-05-13|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/619Jx73qH|archivedate=2011-08-23}}</ref>. Дзед Паланіка быў [[Украінцы|украінцам]], які эміграваў у [[Злучаныя Штаты Амерыкі|ЗША]] праз [[Канада|Канаду]] і застаўся ў [[Нью-Ёрк|Нью-Ёрку]] ў [[1907|1907 годзе]]. Сам Чак [[Украіна|Украіну]] не наведваў, хоць там жыве яго брат<ref>{{cite web|url=http://www.izvestia.ru/culture/article1703451/|title=Я действительносапраўды ходилхадзіў ву группыгрупы поддержкипадтрымкі для неизлечимоневылечна больныххворых|author=НатальяНаталля КочетковаКачаткова.|date=29 апреля 2005|work=|publisher=[[Известия]]|accessdate=2011-05-13|lang=ru|archiveurl=http://www.webcitation.org/619Jy2YXE|archivedate=2011-08-23}}</ref>. У 2009 годзе маці Паланіка памерла ад раку<ref>{{cite web|url=http://www.irishtimes.com/newspaper/features/2011/1005/1224305251872.html|title=For the Hell of it|author=Jonathan Cape.|date=5 октября 2011|work=|publisher=[[The Irish Times]]|accessdate=2011-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQx7YTu0|archivedate=2012-10-15}}</ref>.
 
У 1986 году Чак скончыў факультэт журналістыкі Арэгонскага ўніверсітэта ў [[Злучаныя Штаты Амерыкі|ЗША]]. Падчас вучобы ў каледжы працаваў стажорам на Нацыянальным [[National Public Radio|Грамадскім радыё KLCC]] ў горадзе [[Горад Юджын, Арэгон|Юджын]], [[штат Арэгон]]. Неўзабаве ён пераехаў у [[Горад Портленд, Арэгон|Портленд]], дзе некаторы час пісаў для мясцовай газеты<ref name="АСТ">{{cite web|url=http://www.kommersant.ru/doc/770896?isSearch=True|title=НепреодолимыеНепераадольныя странностидзівацтвы|author=АннаГанна НаринскаяНарінская.|date=2007-06-04|work=|publisher=[[Коммерсантъ-Власть]]|accessdate=2012-10-01|lang=ru|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQx8QRQI|archivedate=2012-10-15}}</ref>. Пачаўшы працаваць на кампанію ''«{{нп3|Freightliner|Freightliner|en|Freightliner}}»'' механікам па дызелям, ён таксама пісаў навучальныя кіраўніцтва па рамонце грузавікоў і займаўся патроху журналісцкай практыкай ''(праца, да якой ён яшчэ вернецца, нават пасля кар'ернага ўзлёту)''. Пасля выпадковага наведвання бясплатнага семінара, які праводзіўся арганізацыяй ''«{{нп3|Landmark Education|Landmark Education|en|Landmark Education}}»'', Паланік пакінуў працу журналіста ў [[1988|1988 годзе]]<ref>{{cite web|url=http://www.guardian.co.uk/books/2005/may/08/fiction.chuckpalahniuk|title=Fright club|author=Sean O'Hagan.|date=8 мая 2005|work=|publisher=[[The Guardian]]|accessdate=2011-10-30|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/65BHMUnYL|archivedate=2012-02-03}}</ref>.
 
Жадаючы рабіць у сваім жыцці нешта большае, чым звычайную працу, Паланік стаў валанцёрам у прытулку для бяздомных. Пасля гэтага некаторы час працаваў валанцёрам у [[хоспіс]]е. Ён займаўся перавозкай невылечна хворых людзей на сустрэчы так званых ''«груп падтрымкі»''. Пазней гэтая праца знайшла сваё адлюстраванне ў кнізе ''«[[Байцоўскі клуб, раман|Байцоўскі клуб]]»'', дзе галоўныя герой і гераіня з мэтай эмацыйнай разрадкі наведваюць менавіта такія групы падтрымкі. Паланік кінуў гэтую працу пасля таго, як памёр адзін з хворых, які стаў яму асабліва блізкім<ref>Palahniuk, Chuck. ''[[Stranger than Fiction: True Stories]]''. Garden City: [[Doubleday]], 2004. pp.195-199 {{ISBN|0-385-50448-9}}</ref>.
Радок 46:
Паланік пачаў сваю пісьменніцкую кар'еру прыблізна ў 35-гадовым узросце. Паводле таго, што казаў Чак, ён пачаў пісаць пасля наведвання курсаў пісьменніцкага майстэрства, якія вёў {{нп3|Том Спанбауэр|Том Спанбауэр|en|Tom Spanbauer}}, куды ён хадзіў, каб завесці новых сяброў. Спанбауэр моцна паўплываў на мінімалістычны пісьменніцкі стыль Паланіка. Яго першая кніга ''«Бязсоніца: Калі ты жыў тут, то быў ужо дома»'' так і не была апублікаваная, так як Паланік расчараваўся ў сюжэце ''(невялікая частка гэтай кнігі была выкарыстаная пазней у «Байцоўскім клубе»)''. Калі ён паспрабаваў апублікаваць наступны раман «[[Невідзімкі, раман|Невідзімкі]]» ''(тады ён яшчэ называўся «Маніфест»)'', выдавец адхіліў яго як занадта абуральны. Гэта прымусіла аўтара зрабіць свай наступны твор «Байцоўскі клуб» яшчэ больш абуральным на злосць выдаўцу<ref>{{cite web|url=http://chuckpalahniuk.net/news/the-invisible-monsters-remix-is-now-out|title=The «Invisible Monsters Remix» Is Now Out!|author=Dennis.|date=12 июня 2012|work=|publisher=chuckpalahniuk.net|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxB0eFy|archivedate=2012-10-15}}</ref>. «Байцоўскі клуб» пісаўся ў вольны ад працы час. Спачатку, у 1995 годзе, ён быў апублікаваны ў выглядзе кароткага аповяду ў зборніку «''Pursuit of Happiness''». Затым Паланік разгарнуў яго ў паўнавартасны раман. Насуперак чаканням, выдавец захацеў яго апублікаваць<ref name="salon">{{cite web|url=http://www.salon.com/1999/10/13/palahniuk/|title=Is it fistfighting, or just multi-tasking?|author=Sarah Tomlinson.|date=14 октября 1999|work=|publisher=Salon|accessdate=2011-10-31|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/65BHPllkE|archivedate=2012-02-03}}</ref>.
 
Першае выданне кнігі ў цвёрдай вокладцы было даволі паспяховым, яно атрымала станоўчыя водгукі і некалькі ўзнагарод, але, нягледзячы на ​​гэта, ажыятаж даволі хутка спаў. Паланік спрабаваў знайсці літаратурнага агента, але так і не змог гэтага зрабіць да заканчэння публікацыі рамана. Пасля таго, як да рамана праявіў цікавасць [[Галівуд]] у асобе студыі ''«[[20th Century Fox]]»'', Паланік падпісаў кантракт з акцёрам і літаратурным агентам {{нп3|Эдвардам Хібертам|Эдвард Хіберт|en|Edward Hibbert}}<ref name=agent>{{cite web|url=http://chuckpalahniuk.net/author/faq#people-6|title=How did he land an agent?|author=|date=|work=|publisher=chuckpalahniuk.net|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxBm27G|archivedate=2012-10-15}}</ref><ref>{{cite web|url=http://chuckpalahniuk.net/author/faq#people-1|title=Who is his agent?|author=|date=|work=|publisher=chuckpalahniuk.net|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxBm27G|archivedate=2012-10-15}}</ref><ref>{{cite news|last=Glitz|first=Michael|title=Hibbert on: out actor Edward Hibbert talks about the Noises Off revival, his side career as an agent, and the best antidote to anthrax|publisher=[[The Advocate]]|date=25 декабря 2001|url=http://books.google.ru/books?id=DGMEAAAAMBAJ&pg=PA64&lpg=PA64&dq=Hibbert+on:+out+actor+Edward+Hibbert+talks+about+the+Noises+Off+revival,+his+side+career+as+an+agent,+and+the+best+antidote+to+anthrax&source=bl&ots=e-aZBSgDQt&sig=viH1w1YjCzU-Ayw9een78sFIlzo&hl=ru&sa=X&ei=g6hpUIbgLYOA4gT4GQ&ved=0CD4Q6AEwBA#v=onepage&q=Hibbert%20on%3A%20out%20actor%20Edward%20Hibbert%20talks%20about%20the%20Noises%20Off%20revival%2C%20his%20side%20career%20as%20an%20agent%2C%20and%20the%20best%20antidote%20to%20anthrax&f=false|accessdate=2008-05-23}}</ref>. Хіберт пасля выступіў пасярэднікам у падпісанні пагаднення паміж пісьменнікам і кінастудыяй для запуску ў вытворчасць кінаадаптацыі рамана<ref name=agent/>. У 1999 годзе, праз тры гады пасля публікацыі рамана, [[Дэвід Фінчэр]] зняў фільм. З пункту гледжання касавых збораў фільм быў правалены, нягледзячы на ​​тое, што ён лідыраваў у [[Злучаныя Штаты Амерыкі|ЗША]] першы тыдзень пракату <ref>{{cite web|url=http://boxofficemojo.com/movies/?id=fightclub.htm|title=Fight Club|author=|date=|work=|publisher=[[Box Office Mojo]]|accessdate=2011-10-31|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/65BHQqSbV|archivedate=2012-02-03}}</ref>, рэакцыя крытыкаў таксама была неадназначнай, хоць у асноўным і станоўчай<ref>{{cite web|url=http://www.rottentomatoes.com/m/fight_club/|title=Fight Club (1999)|author=|date=|work=|publisher=[[Rotten Tomatoes]]|accessdate=2012-09-26|lang=en}}</ref>. Аднак культавы статус прыйшоў да карціны пасля выхаду на [[DVD]]<ref name="nytimes">{{cite web| url= http://www.nytimes.com/2009/11/08/movies/homevideo/08lim.html| title= «Fight Club» Fight Goes On| author= Dennis Lim.| date = 6 ноября 2009| work= «Movies» at NYTimes.com| publisher= [[The New York Times]]| accessdate= 2010-11-15| lang= en| archiveurl= http://www.webcitation.org/611kwAUWI| archivedate= 2011-08-18}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.rutv.ru/tvpreg.html?d=0&id=105903|title=БойцовскийБайцоўскі клуб. ХМ/ф|author=|date=|work=|publisher=ТелеканалТэлеканал «[[Россия-1]]»|accessdate=2011-10-31|lang=ru|archiveurl=http://www.webcitation.org/65BHRORHF|archivedate=2012-02-03}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.afisha.ru/people/289232/|title=Брэд ПиттПіт|author=|date=|work=|publisher=[[Афиша (журнал)|Афиша]]|accessdate=2011-10-31|lang=ru|archiveurl=http://www.webcitation.org/65BHTyZgw|archivedate=2012-02-03}}</ref>. Пасля выхаду фільма, кніга тройчы перавыдавалася з мяккімі вокладкамі ў 1999, 2004 гадах ''(з новым прадмовай аўтара пра поспех экранізацыі)'' і 2005 годзе ''(з новым пасляслоўем)''.
 
==== Падзеі, якія паўплывалі на далейшую кар'еру ====
Радок 66:
Таксама ў [[2003|2003 годзе]] выйшла адна з немастацкіх кніг Паланіка — раман ''«[[Уцекачы і валацугі]]»'' — аўтабіяграфічны твор. Па структуры гэты раман нагадвае даведнік для турыстаў, які Паланіка прысвячае горадзе Портленд, дзе пісьменнік жыў і працаваў. А ў [[2005|2005 годзе]] выйшаў раман ''«[[Прывіды]]»'' — раман, які складаецца з некалькіх дзесяткаў асобных гісторый. Падчас проматура гэтага рамана ў [[2005|2005 годзе]] ў [[Горад Маямі|Маямі]] Паланік паведаміў, што «Прывіды» з'яўляюцца апошняй кнігай з «трылогіі жаху», якая ўключае таксама творы ''«[[Калыханка, раман|Калыханка]]»'' і ''«[[Дзённік, раман|Дзённік]]»''. Акрамя таго, пісьменнік распавёў, што рыхтуецца да выдання раман ''«[[Рэнт: біяграфія Бастэра Кейсі, раман|Рэнт: біяграфія Бастэра Кейсі]]»'' будзе першым з «навукова-фантастычнай трылогіі». У [[2008|2008 годзе]] Паланік правёў тыдзень на ''Clarion West Writers Workshop'', чытаючы лекцыі для 18 студэнтаў пра метады пісьма і тэорыі белетрыстыкі.
 
У [[2008|2008 годзе]] выходзіць чарговая экранізацыя рамана Паланіка — фільм ''«[[Удушша, фільм|Удушша]]»''. Рэжысёрам выступіў Кларк Грэг, да гэтага знаёмы як рэжысёр тэлесерыялаў. Прэм'ера фільма адбылася на кінафестывалі незалежнага кіно ''«[[Сандэнс]]»''. У гэтым жа годзе Чак Паланік апублікаваў кнігу ''«[[Снаф]]»'' пра гісторыю [[Парнаграфія|порнаактрысы]]. Кніга апісвае мноства сцэн сексуальнага характару. У [[2011|2011 годзе]] ўлады [[Турцыя|Турцыі]] абвінавацілі перакладчыка і выдаўца рамана ў публікацыі матэрыялаў, змест якіх супярэчыць маральным каштоўнасцям турэцкага грамадства<ref>{{cite web|url=http://www.turkishnews.ru/news/3190.html|title=ПереводчикуПеракладчыку иі издателювыдаўцу романарамана Чака ПаланикаПаланіка грозитпагражае тюрьматурма|author=|date=3 октябрякастрычніка 2011|work=|publisher=turkishnews.ru|accessdate=2011-11-02|lang=ru|archiveurl=http://www.webcitation.org/65BHg4DiJ|archivedate=2012-02-03}}</ref>.
 
==== Апошнія працы ====
Радок 72:
[[5 мая]] [[2009|2009 года]] быў упершыню надрукаваны раман ''«[[Пігмеі, раман|Пігмеі]]»''. Сюжэт рамана круціцца вакол 13-гадовага баевіка з краіны з перамаглі таталітарызмам, які прыехаў у неназваную штат пад выглядам вучня па абмену. Юны баявік і яго саўдзельнікі рыхтуюць серыю тэрактаў пад назвай ''«Аперацыя Хаос»''. Асаблівасцямі рамана сталі цытаты вядомых кіраўнікоў і палітычных дзеячаў ''([[Адольф Гітлер]], [[Іосіф Вісарыёнавіч Сталін|Іосіф Сталін]], [[Леў Давідавіч Троцкі|Леў Троцкі]], [[Маа Цзэдун]], {{нп3|Яган Мост|Яган Мост|de|Johann Most}} і інш.)'', Непасрэдна звязаныя з тэмай кіраўніка. Акрамя таго, увесь раман, за выключэннем цытат і простай мовы амерыканцаў, напісаны вельмі своеасаблівай мовай падлетка-замежніка, які валодае вялікім слоўнікавым запасам і пры гэтым паталагічна няздольнага спасцігнуць чужую граматыку.
 
У [[2010|2010 годзе]] ў ЗША быў выпушчаны раман ''«[[Хто ўсё раскажа]]»''. Раман распавядае аб двух блізкіх сяброўках, адна з якіх пастаянна засцерагае іншую ад неабдуманых учынках на любоўным фронце, бо тая пастаянна здзяйсняе дурасці<ref>{{cite web|url=http://www.timeout.ru/books/event/275604/|title=КтоХто всёўсё расскажетраскажа|author=|date=2012|work=|publisher=[[Time Out]] МоскваМасква|accessdate=2012-09-26|lang=ru|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxJ8t08|archivedate=2012-10-15}}</ref>.
 
[[1 верасня]] [[2011|2011 года]] выдавецтвам ''«{{нп3|Jonathan Cape|Jonathan Cape|en|Jonathan Cape}}»'', а [[18 кастрычніка]] выдавецтвам ''«{{нп3|Doubleday|Doubleday|en|Doubleday}}'' быў выпушчаны раман Паланіка ''«[[Праклятыя]]»'' <ref>{{cite web|url=http://suicidegirls.com/interviews/Chuck+Palahniuk%3A+Tell-All/|title=Chuck Palahniuk: Tell-All|author=Nicole Powers.|date=27 мая 2010|work=|publisher=suicidegirls.com|accessdate=2012-09-26|lang=en}}</ref><ref>{{cite web|url=http://nymag.com/news/intelligencer/65901/|title=Soap Star|author=Tim Murphy.|date=9 мая 2010|work=|publisher=[[New York Magazine]]|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxKn9aH|archivedate=2012-10-15}}</ref><ref>{{cite web|url=http://chuckpalahniuk.net/news/damned-gets-a-release-date-on-amazoncom|title=«Damned» Gets a Release Date On Amazon.com!|author=Dennis.|date=31 декабря 2010|work=|publisher=chuckpalahniuk.net|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxLZk3x|archivedate=2012-10-15}}</ref>. Паланік сказаў, што раман быў напісаны для таго, каб справіцца з перажываннямі ад смерці яго маці, якая памерла ад раку грудзей у [[2009|2009 годзе]]<ref name="doubleday">{{cite web|url=http://chuckpalahniuk.net/books/tell-all/doubleday-qa|title=Doubleday's «tell-all» Q&A With Chuck Palahniuk|author=|date=|work=|publisher=chuckpalahniuk.net|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxM48cX|archivedate=2012-10-15}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.seacoastonline.com/articles/20100425-ENTERTAIN-1010800|title=Chuck Palahniuk brings his book "Tell-All" to Portsmouth|author=Rachel Forrest.|date=25 апреля 2010|work=|publisher=seacoastonline.com|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxMZF2l|archivedate=2012-10-15}}</ref>. Твор быў заснаваны на структуры рамана ''«{{нп3|Are You There God? It's Me, Margaret.|Are You There God? It's Me, Margaret.|en|Are You There God? It's Me, Margaret.}}»'' амерыканскай пісьменніцы {{нп3|Джудзі Блюм|Джудзі Блюм|en|Judy Blume}}. Сам аўтар ахарактарызаваў свой раман наступным чынам: ''«Што калі ў "Уцёкі з Шоушенка" апынецца гераіня "Мілых костак" і ўсё гэта будзе напісана Джудзі Блюм»''<ref name="doubleday"/> ці ''«Гэта свайго роду вячоркі Клуба "Сняданак" у пекле»''. Пасля публікацыі раман быў сустрэты серыяй станоўчых водгукаў<ref>{{cite web|url=http://www.nyjournalofbooks.com/review/damned|title=Damned|author=Darren Richard Carlaw.|date=18 октября 2011|work=|publisher=[[New York Journal American]]|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxNc8Lz|archivedate=2012-10-15}}</ref>.