Вікіпедыя

Анатоль Міхайлавіч Сідарэвіч: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
дрНяма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 24:
Выхоўваўся ў дзіцячым доме. У школе быў вучнем Рыгора Родчанкі, вядомага ў 1950-80-х гадах беларускага краязнаўцы са [[Слуцк]]у.
 
У 1964-65 рабочы Слуцкай макароннай фабрыкі. Са снежня 1966 літаратурны супрацоўнік газеты «Савецкае Палессе» ([[Ганцавічы]]), газет Капыльскага і Смалявіцкага раёнаў. У 1967 нау працоўным стале Сідарэвіча быў знойдзены яго дзённік з крытыкай ленінізму і Леніна, за што яго звольнілі з працы.
 
Далей працаваў загадчыкам клуба ў вёсцы. У гэты час падтрымліваў сувязі са студэнтамі філалагічнага факультэта [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт|БДУ]] [[Алесь Сцяпанавіч Разанаў|Алесем Разанавым]], [[Віктар Уладзіміравіч Ярац|Віктарам Ярацам]], Львом Барташам, якія ў 1968 арганізавалі на філфаку збор подпісаў за выкладанне большай колькасці прадметаў на беларускай мове. Улетку 1968 Сідарэвіча пазбавілі працы ў клубе.
 
У жніўні 1968 Анатоль Сідарэвіч адкрыта выказваўся супраць акупацыі [[Чэхаславакія|Чэхаславакіі]] войскамі [[СССР]]. Яго прывезлі ў Баранавіцкае аддзяленне [[Камітэт дзяржаўнай бяспекі|КДБ]] для «прафілактычнай гутаркі». Калі ў верасні 1968 Сідарэвіч захварэў на запаленне лёгкіх, яго падманным шляхам перавезлі з ГанцавічаўГанцавіцкай ураённай бальніцы ў псіхіятрычнае аддзяленне 2-й Мінскай клінічнай бальніцы. Там быў абвешчаны дыягназ «шызафрэнія» і праводзілася «лячэнне» аміназінам ды інсулінакаматозная «тэрапія»інсулінам. Сідарэвіча выпусцілі з псіхіятрычнага аддзялення 13 студзеня 1969, але ў далейшым ён насіў таўро псіхічна хворага, што ўплывала на асабістае жыццё і становішча на працы<ref>А потым быў жнівень 1968 году... Анатоль Сідарэвіч - пра карную псыхіятрыю ў БССР: [Інтэрв'ю]. Публікацыю падрыхтавалі Ларыса Андросік і Алег Дзярновіч // Наша ніва. 1997. 27 студзеня. С. 6-7.</ref>.
 
Уладкоўваўся на працу пры дапамозе сяброў і добразычліўцаў, у тым ліку [[Янка Брыль|Янкі Брыля]] і [[Міхась Тычына|Міхася Тычыны]]. ПрацаваўУ 1969-1970 гадах працаваў у капыльскай раёнцы «Слава працы», у 1970-1972 - у смалявіцкай раёнцы «Ленінскі заклік». У 1972-1977 працаваў у вясковых школах Маларыцкага і Капыльскага раёнаў. УАдначасова 1977 годзевучыўся завочна скончыўна філасофскаефіласофскім аддзяленнеаддзяленні гістарычнага факультэта БДУ, потымякое скончыў у 1977 годзе. Потым паступіў у аспірантуру філасофскага аддзялення. Аспірантуру не скончыў, бо навязалі тэму пра «развіты сацыялізм». Ізноў настаўнічаў.
 
З [[1981]] працаваў у газеце «[[Літаратура і мастацтва]]», у [[1987]]—[[1992]] у часопісе «Крыніца» («Родник»), у [[1992]]—[[1998]] — у Беларускім гуманітарным ліцэі імя Якуба Коласа, у [[1998]]—[[2002]] — у часопісе «Крыніца», адначасова выкладаў у Беларускай акадэміі мастацтваў, Мінскім радыётэхнічным каледжы, Міжнародным дзяржаўным экалагічным універсітэце імя А. Дз. Сахарава.
Радок 53:
* З жыцьця Антона Луцкевіча // Літаратура і мастацтва. 1991. 18, 25 студзеня, 1 лютага.
* Старонкі з гісторыі БНР // Адраджэньне: Гіст. альманах. Вып. 1 / Склад. і навук. рэд. А. П. Грыцкевіч. — Мн.: Універсітэцкае, 1995. — 259 с.: іл. С. 223—229.
* Самавызначэнне беларускай сацыял-дэмакратыі; Антон Луцкевіч / Анатоль Сідарэвіч; Фонд сац. ініцыятыў і даслед. імя братоў Луцкевічаў. - Мн., 1999. - 30, [1] с., уключ. вокладку - (Серыя "«Гісторыя і тэорыя сацыяльнай дэмакратыі"»).
* «Культурнікі» ды «палітыкі» ў сучаснай гісторыі Беларусі // Шуфляда. 1999. №1. С. 65-70.
* Нашаніўцы ў 1920 годзе // Наша Ніва. 2002. 8 лютага.
* Тры выдавецкія праекты Антона Луцкевіча // Наша Ніва. 2002. 8 лютага.
Радок 84 ⟶ 85:
* Генерал Лукаш Калядка і яго час / публікацыя, падрыхтоўка тэксту і каментар Анатоля Сідарэвіча // Асоба і час ― 2011. ― Вып. 4. ― С. 179―215.
* Да палітычных біяграфій Аляксандра Чарвякова і Мікалая Галадзеда / Анатоль Сідарэвіч // Асоба і час. ― 2015. ― Вып. 6. ― С. 166―182.
 
== Пераклады ==
* Анталогія грузінскай паэзіі: У 2 т.: пер. з груз. Т. І. / Рэд. А. Разанаў; Прадм. С. Ціашлвілі.  — Мн.: Маст. літ., 1989.  — 286  с, [3] л. іл. С. 35-39, 43, 44, 53-55, 58-63.▼
 
== Літаратура ==
▲* Анталогія грузінскай паэзіі: У 2 т.: пер. з груз. Т. І. / Рэд. А. Разанаў; Прадм. С. Ціашлвілі. — Мн.: Маст. літ., 1989. — 286 с, [3] л. іл. С. 35-39, 43, 44, 53-55, 58-63.
* Уліцёнак А. Іншадумцы = Мыслящие иначе / Аляксандр Уліцёнак. Прадм. В. У. Быкава. — Мн.: Беларусь. 1991. — 211 с.: іл. С. 31-54.
* Дэмакратычная апазыцыя Беларусі: 1956—1991. Даведнік. — Мн.: Архіў Найноўшае Гісторыі, 1999. С. 79-81.
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Анатоль_Міхайлавіч_Сідарэвіч"