О’Руркі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др аф., арф. |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
'''О'Руркі''' ({{lang-ga|У Ruairc, Ua Ruairc}}, {{lang-en|O’Rourke}}; {{lang-ru|О'Рурки}}) — графскі род.
Прозвішча паходзіць ад ірландскага: O' — «нашчадак», rű — «сябар», arc — «малы», ці «нашчадак малога сябра». Род паходзіў ад Артура, сына Рурка, караля конахцкага ў [[Ірландыя|Ірландыі]] ў XI ст. Яго нашчадкі валодалі графствам [[Летрым]]. Шмат з іх загінула ў змаганні з англічанамі, так у 1591 годзе ў [[Таўэр]]ы быў абезгалоўлены [[Браян О'Рурк]]. У 1688 годзе, пасля дэтранізацыі [[Англія|англійскага]] караля [[Джэймс II|Джэймса ІІ]] і пачатку змагання з [[Слаўная рэвалюцыя ў Англіі|вільгельмітамі]], Ірландыю пакінуў унук Браяна -- сэр Браян О’Рурк Малодшы. Пазней ён уступіў у [[Францыя|французскую]] армію. У 1760 годзе яго ўнукі, сыны французскага афіцэра Оўэна О’Рурка і Мэры О’Бэерн, браты Джон (пам. 1786) і Карнэль (1736—1800) былі прынятыя на [[Расія|расійскую]] службу.<ref>«Genealogisches Handbuch der baltischen Ritterschaften», Teil 1: Livland, Bd. 1, Görlitz, 1929, [http://mdz10.bib-bvb.de/~db/bsb00000558/images/index.html?seite=647 lk. 633-641]</ref> Сын апошняга, [[Іосіф Карнілавіч О'Рурк|Іосіф]] (1772—1849) быў генералам ад кавалерыі, удзельнічаў у баях з французамі ў 1812 і 1813 гадах. [[24 лістапада]] [[1848]] года яму з сынамі і ягоным пляменнікам — ротмістру Карнэлю, з сынамі, генерал-маёру Вальдэмару і падпалкоўніку Морыцу Георгіевічам — было дазволена карыстацца графскім тытулам у Расіі. У 1898 годзе ўнукі Іосіфа Карнэлевіча -- Іосіф Канстанцін ([[6 сакавіка]] [[1869]], [[Басін]], [[Навагрудскі павет, Расійская імперыя|Навагрудскі павет]] — [[1917]]) і [[Эдвард Аляксандр Уладзіслаў
{{зноскі}}
| |||