Сабор Святога Марка: Розніца паміж версіямі

[[Крыжова-купальны храм|Крыжовакупальная]] пяцігаловая царква была збудавана па ўзоры [[канстанцінопаль]]скага [[Царква Апосталаў|храма Апосталаў]]<ref>[http://www.basilicasanmarco.it/eng/basilica_arch/impianto.bsm?cat=1&subcat=1 The Architectural Plan {{ref-en}}]</ref>. На працягу наступных стагоддзяў царква бесперапынна пашыралася і ўпрыгожвалася: у [[1159]] годзе пачаліся работы па абліцоўванню сабора [[мармур]]ам, у [[XII]] стагоддзі былі выкананы [[мазаіка|мазаікі]] цэнтральных [[купал]]аў і [[скляпенне|скляпенняў]], у 1343—1354 гады былі прыбудаваны [[баптыстэрый]] і [[капэла]] Святога Ісідара, у [[XV]] стагоддзі — капэла Масколі і [[Рызніца|сакрысція]] (1486—1493 гады), у 1504—1521 гадах капэла Дзен. Вонкавае ўбранне сабора было завершана к канцу XV стагоддзя, пра што сведчыць яго выява на карціне [[Джэнціле Беліні]] «''Працэсія рэліквіі [[Жыватворчы Крыж|Святога Крыжа]] на плошчы Сан Марка''» ([[1493]] год). Тытул ''галоўнага будаўніка сабора'' ў розны час насілі такія архітэктары, як [[Якопа Сансавіна]] і [[Бальдасарэ Лангена]]<ref>Мария Да Вилла Урбани. ''Собор Сан Марко''. Венеция, 2006. ISBN 88-7666-590-0. С. 5</ref>.

 

Мноства старажытных рэліквій патрапілі ў сабор пасля рабавання [[крыжовыя паходы|крыжакамі]] Канстанцінопаля ў [[1204]] годзе. Да іх адносяцца [[Квадрыга Святога Марка|квадрыга]] на заходнім фасадзе, «[[Пала д'Ора|залаты алтар]]» візантыйскай работы, выява [[Абраз Маці Божай«Нікапея»|«Мадонна Нікапея»]].