Жыды (верш): Розніца паміж версіямі

У артыкуле «Незалежная дзяржава і яго народы» (лістапад 1919) Купала пісаў: «У нашым краі шмат жыве палякаў, рускіх, габрэяў, татараў... Лепшыя з гэтых людзей даўно ўжо прыйшлі да пераканання, што вольны беларус у сваёй незалежнай дзяржаве будзе да іх ставіцца куды дабразычлівей, чым беларус, паняволяны чужынцамі... У вольнай, незалежнай Беларусі не павінна быць «ні эліна, ні юдэя». Непрыманне «маскалёў» і «ляхаў», як прыгнятальнікаў беларускага народа, лейтматывам праходзіць у ранніх вершах Купалы: «Раз абселі Беларуса Маскалі ды Ляхі і давай яму сваяцтва тыкаці пад пахі» («Юда-Лях сакоча», 1914); «Вораг польскі і рускі шчыра множыў курганы, – не было Беларусі, толькі быў «Край забраны» («Летапіснае», 1928).

 

<ref>{{кніга|аўтар=Алесь Смалячук.|загаловак= Паміж краёвасцю і нацыянальнай ідэяй. Польскі рух на беларускіх і літоўскіх землях|спасылка=http://kamunikat.org/usie_knihi.html?pubid=2127|месца=Гродна|выдавецтва=Беларускае гістарычнае таварыства|год=2001|старонкі=272|старонак=332|isbn=985-417-345-1}}</ref>.