Уладзімір Мікалаевіч Міхнюк: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{навуковец}}
{{цёзкі2|Міхнюк}}
'''Уладзімір Мікалаевіч Міхнюк''' ({{ДН|27|9|1947}}, в. [[Грушчаны]], [[Поразаўскі раён]], цяпер [[Свіслацкі раён]] — {{ДС|13|10|2004}}) — беларускі і савецкі [[гісторык]]. [[Доктар гістарычных навук]] ([[1987]]), прафесар ([[1991]]).
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў в. [[Грушчаны]] [[Поразаўскі раён|Поразаўскага раёна]] (цяпер [[Свіслацкі раён]]) у [[сяляне|сялянскай]] сям'і, рана застаўся без бацькі. З дзяцінства Уладзімір марыў стаць журналістам і свае першыя артыкулы рассылаў у газеты і часопісы. Вучыўся ў Гарнастаевіцкай сярэдняй школе. У [[1969]] годзе скончыў гістарычны факультэт [[Гродзенскі педагагічны інстытут|Гродзенскага педагагічнага інстытута]], у [[1973]] годзе аспірантуру пры ім<ref>[http://biblioteka-svisloch.by/pages/mihnuk-vladimir-nikolaevich/ Михнюк Владимир Николаевич]</ref>.
Скончыў [[Гродзенскі педагагічны інстытут]]. Выкладчык Гродзенскага педагагічнага інстытута (з 1973), супрацоўнік [[Інстытут гісторыі партыі пры ЦК КПБ|Інстытута гісторыі партыі пры ЦК КПБ]] (з 1975). Супрацоўнік [[Інстытут гісторыі АН Беларусі|Інстытута гісторыі АН Беларусі]] (1982—1987, 1991). Выкладчык [[Мінская ВПШ|Мінскай ВПШ]]/Інстытуту паліталогіі і сацыяльнага ўпраўлення КПБ (1987—1991). Дырэктар [[Беларускі навукова-даследчы інстытут дакументазнаўства і архіўнай справы|Беларускага навукова-даследчага інстытута дакументазнаўства і архіўнай справы]] (з 1992). Загадчык аддзела Камісіі па міжнародных справах і нацыянальнай бяспецы [[Савет Рэспублікі Нацыянальнага сходу Беларусі|Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу РБ]] (1997—1998). Прафесар кафедры гісторыі Беларусі [[БДУ]] (з 1998). Дырэктар Цэнтра дзяржаўнай кадравай палітыкі НДІ тэорыі і практыкі дзяржаўнага кіравання [[Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь|Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь]] (2004).
 
СкончыўЗ [[Гродзенскі педагагічны інстытут1973]]. Выкладчыкгода выкладчык Гродзенскага педагагічнага інстытута, (з 1973),[[1975]] — супрацоўнік [[Інстытут гісторыі партыі пры ЦК КПБ|Інстытута гісторыі партыі пры ЦК КПБ]] (з 1975). Супрацоўнік [[Інстытут гісторыі АН Беларусі|Інстытута гісторыі АН Беларусі]] (1982—1987, 1991). Выкладчык [[Мінская ВПШ|Мінскай ВПШ]]/Інстытуту паліталогіі і сацыяльнага ўпраўлення КПБ (1987—1991). Дырэктар [[Беларускі навукова-даследчы інстытут дакументазнаўства і архіўнай справы|Беларускага навукова-даследчага інстытута дакументазнаўства і архіўнай справы]] (з 1992). Загадчык аддзела Камісіі па міжнародных справах і нацыянальнай бяспецы [[Савет Рэспублікі Нацыянальнага сходу Беларусі|Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу РБ]] (1997—1998). Прафесар кафедры гісторыі Беларусі [[БДУ]] (з 1998). Дырэктар Цэнтра дзяржаўнай кадравай палітыкі НДІ тэорыі і практыкі дзяржаўнага кіравання [[Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь|Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь]] (2004).
 
== Навуковая дзейнасць ==
Даследваў праблемы [[Гісторыя Беларусі|гісторыі]], [[Гістарыяграфія гісторыі Беларусі|гістарыяграфіі]] і [[крыніцазнаўства]], [[археаграфія|археаграфіі]] і [[архівазнаўства]], [[бібліяграфія|бібліяграфіі]] і [[гісторыя літаратуры|гісторыі літаратуры]] Беларусі 1920-1930-х гг. Распрацоўваў пытанні палітычных рэпрэсій, [[масонства]] ў Беларусі<ref name="pawet"/>.
Абагульніў даваенны перыяд развіцця [[беларуская гістарыяграфія|беларускай]] [[савецкая гістарыяграфія|савецкай]] [[гістарыяграфія|гістарыяграфіі]]. Разам з [[П. Ц. Петрыкаў|П. Ц. Петрыкавым]] выдаў абагульняльную працу «Историческая наука БССР, 80-е годы», у якой быў дадзены аналіз арганізацыйнага развіцця гістарычнай навукі БССР за 1980-я і падведзеныя вынікі навуковага вывучэння гісторыі БССР і гісторыі Камуністычнай партыі Беларусі.
 
Абагульніў даваенны перыяд развіцця [[беларуская гістарыяграфія|беларускай]] [[савецкая гістарыяграфія|савецкай]] [[гістарыяграфія|гістарыяграфіі]]. Разам з [[П. Ц. Петрыкаў|П. Ц. Петрыкавым]] выдаў абагульняльную працу «Историческая наука БССР, 80-е годы», у якой быў дадзены аналіз арганізацыйнага развіцця гістарычнай навукі БССР за 1980-я і падведзеныя вынікі навуковага вывучэння гісторыі БССР і гісторыі Камуністычнай партыі Беларусі<ref>{{крыніцы/Белазаровіч Гістарыяграфія}}</ref>.
 
Аўтар дакументальных нарысаў пра палітычных дзеячаў [[К. Езавітаў|К. Езавітава]], [[У. Ігнатоўскі|У. Ігнатоўскага]], [[В. Ластоўскі|В. Ластоўскага]], [[А. Луцкевіч]]а, [[У. Пракулевіч]]а, [[А. Смоліч]]а, [[А. Сокал-Кутылоўскі|А. Сокал-Кутылоўскага]], [[Б. Тарашкевіч]]а, [[А. Цвікевіч]]а, пісьменнікаў [[М. Гарэцкі|М. Гарэцкага]], [[А. Гурло]], [[У. Дубоўка|У. Дубоўку]], [[Я. Пушча|Я. Пушчу]]. Адзін з аўтараў «Нарысаў гісторыі Беларусі» (ч. 2, 1995), аўтараў і складальнікаў зборнікаў дакументаў і матэрыялаў «Знешняя палітыка Беларусі» (т. 1-2, 1997-98), «Антон Луцкевіч: матэрыялы следчай справы НКУС БССР» (1997)<ref name="pawet">[http://pawet.net/ns/2007/37/%E2%84%96_37_(825).html УЛАДЗІМІРУ МІХНЮКУ - 60]</ref>.
 
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
* {{крыніцы/ЭГБ|5|Міхнюк Уладзімір Мікалаевіч}}
 
* {{крыніцы/БЭ|10|Міхнюк Уладзімір Мікалаевіч}}
* {{крыніцы/Республика Беларусь : энциклопедия|5|Михнюк Владимир Николаевич}}
* {{крыніцы/Регионы Беларуси : энциклопедия|4|Михнюк Владимир Николаевич}}
* {{крыніцы/Белазаровіч Гістарыяграфія}}