Ашот II Жалезны: Розніца паміж версіямі

Сын [[Смбат I|Смбата I]]. Як і яго два папярэднікі валодаў вышэйшай уладай у адносінах да астатніх кіраўнікоў [[Закаўказзе|Закаўказзя]]<ref>{{артыкул|аўтар = Степаненко. В. П.|загаловак = Из истории армяно-византийских отношений второй половины X—XI в. (к атрибуции монет Кюрикэ куропалата)|выданне = Античная древность и средние века |год= 1978|выпуск= 15|старонкі = 43—51}}:<blockquote>Гегемонія Арменіі ў Закаўказзі (прынамсі, над хрысціянскімі дзяржавамі), была прызнана Візантыяй — Ашот I, Смбат I і Ашот II (пам. 928) валодалі тытулам «архонт архонтаў», гэта значыць, з пункту гледжання імперыі, надзяляліся вышэйшай уладай у адносінах да астатніх кіраўнікоў Закаўказзя візантыйскай арыентацыі, уключаючы і прамых васалаў Баграцідаў, як, напрыклад эмірат кайсітаў Апахуніка</blockquote></ref>. з 914 года разам з бацькам удзельнічаў у вызваленчай барацьбе супраць атрапатэнскага шаха Юсуфа і які ўступіў з ім у саюз [[васпуракан]]скага князя [[Гагік Арцруні|Гагіка Арцруні]]. У 910 годзе Ашот узначальваў армянскуюармянскае войска ў бітве пры Дзкнавачары, у якай армянскаяармянскае войска пацярпела паражэнне, паводле [[Аванес Драсханакертцы|Аванеса Драсханакертцы]], з-за здрады з боку [[Утык|ўтыйцаў]].